ใจร้าว ตอนที่12

เอยลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เห็นกรวิกนั่งมองเธออยู่แล้ว เขาบอกว่าตื่นนานแล้ว
ยังไม่ไปไหน ขอนั่งมองเอยอย่างนี้มีความสุขที่สุดแล้ว...
เสียงป้าสวยมาเคาะประตูเรียกไปทานอาหารเช้า พร้อมกับเสียงภัทรโทร.
มาตามกรวิกให้ไปซ้อมร้องเพลง...
กรวิกรีบทำจมูกฟุดฟิดบอกว่าหวัดกินจนไม่ไหวแล้ว ภัทรฟังแล้วเต้นผาง
ขอให้มาทั้งๆเสียงแหบก็ได้ แต่ถูกตัดสายก่อน...กรวิกหันมามอง
เอยเตือนว่าควรไปทำงาน แต่กรวิกเปิดหัวใจว่า เขาไม่อยากจากคนที่เขารัก
จากสิ่งที่ให้ความสุข เขาทนไม่ได้ ถ้าตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าคนที่อยู่ข้างๆเรา
ได้จากเราไปในตอนเช้า
"พี่จะไม่ยอมเสียเธอไปไหนอีก สัญญานะเอย"
"บางครั้งชีวิตก็ขึ้นกับพรหมลิขิตและโชคชะตา แต่วันข้างหน้าจะเป็นยังไง
เอยไม่สัญญาอะไรทั้งนั้น แต่เวลานี้ ตราบที่เอยยังมีลมหายใจ เอยจะมีชีวิตอยู่เพื่อพี่วิก...
เอยจะรักพี่วิกคนเดียว"
"พี่วิกก็จะรอ จะรักเอยคนเดียว...จนตาย" กรวิกทั้งหอมทั้งจูบ กอดเอยอย่างรักใคร่สุดหัวใจ
เอยกลับน้ำตาไหลทั้งๆที่กำลังอยู่ในความสุข เมื่อนึกถึงโรคร้ายและชีวิตแสนสั้นของเธอ...

ooooooo

เมนี่มาที่มิชชั่น พอสสิเบิล พบภัทรกับทีมงานที่กำลังอลเวง
เพราะกรวิกไม่มาซ้อมเพลงให้หลายส่วนทางด้านเพลงมาดูการซ้อม
แล้วถกกันว่า กรวิกพยายามหลบเร้นจนน่าเชื่อว่าจะมีใครที่มีเสน่ห์ยิ่งกว่าเมนี่มาฉุดหัวใจกรวิกไว้...
เมนี่ฟังยิ่งคิดหนักส่วนหมอลักษณ์ ที่เปลี่ยนเสื้อผ้าจะออกจากโรงพยาบาล
มองมือถือที่ทิ้งไว้หลายวัน กลับเห็นมิสคอลซ้ำหลายครั้งจึงกดกลับไป
ลักษณ์ตื่นเต้นมาก เมื่อหมอสิริอรรับสาย บอกว่าคนไข้ชื่อช่อลดายืมโทรศัพท์...
เขารีบถามที่ตั้งคลินิก พอรู้แล้วรีบขอบคุณ แล้วรวบรวมของจะออกจากห้องคนไข้ไป...
แซนดี้มายืนขวางไว้ พร้อมเสนอให้หมอลักษณ์ไปตกลงกับทนาย
เธอจะหย่าให้สิ้นเรื่องไปเสียที แม้ลักษณ์จะไม่ไว้ใจ แต่ก็จำต้องตามแซนดี้ไป...
เมื่อลักษณ์ตามขึ้นรถไปกับแซนดี้นั้น เธอขับพาเขาออกนอกเมือง ลักษณ์สงสัย
ถามว่าทำไมมาคุยกันไกลขนาดนี้ แซนดี้ไม่ตอบ จอดรถหน้าบ้านหลังหนึ่ง
แซนดี้ปากคอสั่นจนลักษณ์สงสัย แต่แล้วมีชายฉกรรจ์สามคนมาประกบ
แล้วลักษณ์ ก็ถูกไม้สับต้นคอสลบไปทันที แซนดี้ช็อกพูดไม่ออก
ก่อนที่หนึ่งในสามคนของมันชักปืนออกมาจะยิงลักษณ์...
ปรัชญาก็โผล่มาห้ามไว้...พร้อมสั่งให้เอาตัวมันไปเก็บที่ไหนก็ได้
อย่าให้เหลือซากให้ตำรวจแกะรอยได้...
ลูกน้องทั้งสามจึงหามร่างสลบของลักษณ์ไปใส่กระโปรงหลังรถ
แล้วพวกมันพากันขึ้นรถขับออกไป
"แซนดี้...ไม่ได้รักเขา แต่อย่าให้ถึงตายได้ไหม" แซนดี้ปากสั่นบอก
ปรัชญาหันมาคำรามใส่
"อย่าปอดแหก จะให้มันกลับมาลากคอคุณเข้าคุกเรอะ คุณเจอข้อหา
เป็นนางนกต่อ วางแผนฆ่าสามีตัวเองแล้ว...อย่ากลัว ทุกอย่างจะดีเอง"
แซนดี้ฟังแล้วหนาวสั่นเป็นลูกนก...
ด้วยการถูกกระแทกขณะรถวิ่ง ลักษณ์จึงรู้สึกตัว แล้วก็รู้ว่าเขาถูกยัดกระโปรงหลังรถ

ตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตแน่... จึงดึงเครื่องมือท้ายรถมากระชับในมือไว้
แม้มืออีกข้างยังใช้การไม่ได้...
เมื่อปรัชญากลับไปที่โรงพยาบาล ก็เห็นพ่อปราชญ์
กำลังสั่งตามหาหมอลักษณ์ให้วุ่นวาย และสั่งประชุมด่วน ทำให้ปรัชญาแอบยิ้มอย่างสะใจ

ooooooo

หลังจากเอยยืนยันให้กรวิกมาทำงาน โดยเธอยอมมากับเขา
จะแอบรอไม่ให้ใครเห็น กรวิกจึงยอม
ขับเรือมาจอดสะพานริมฝั่งและขับรถมากรุงเทพฯ กว่าจะถึงก็ตอนบ่ายแล้ว
เขาแอบจอดรถในมุมมิดชิดที่สุด บริเวณหน้าห้องอัด...เอยเตือนให้เขารีบไป
เขายังหลับตายื่นแก้มให้จูบเป็นกำลังใจทำงาน เอยจูบตามใจเขา
แต่พอเหลือบเห็นภัทรเดินอ้าวมา เอยวูบมาหลบตอนหลัง...
กรวิกลืมตาขึ้น เห็นหน้าภัทรถึงสะดุ้ง ภัทรร้องว่า
มาทำเซอร์ไพรส์ใช่ไหม กรวิกยิ้มเรี่ยราดบอกว่า พอค่อยยังชั่วเลยมา
ไม่อยากเสียงาน ภัทรเปิดประตู ดึงชายหนุ่มไปทำงาน...เอยจึงยิ้มอย่างโล่งใจ...

ooooooo

ไอ้ขามพาสองสมุนขับรถที่มีร่างของลักษณ์ อยู่กระโปรงท้าย ขับเข้ามาแวะที่ปั๊ม
ปตท.เขตชะอำ มันทั้งสามคนจอดรถเข้าห้องน้ำ
เป็นเวลาที่ลักษณ์ซึ่งพยายามกระแทกหลายครั้ง กระทั่งฝากระโปรงหลุดจากล็อก...
แล้วมีมือผ้าพันแผลของลักษณ์เผยอขึ้นเล็กน้อย...
ที่หน้าห้องน้ำ เมนี่ใต้แว่นดำใหญ่พรางหน้าไว้ ถือถ้วยกาแฟจากซุปเปอร์ผ่านมา
พอมือถือดังจึงรับ รีบบอกเมื่อภัทรโทร.มารายงานว่ากรวิกมาแล้ว
เมนี่จึงให้ล็อกตัวไว้ เธอจะรีบไป มีเรื่องสำคัญพูดกัน...
พอแบตฯหมด เมนี่จึงเดินกลับ ผ่านหน้าไอ้ขามกับพวกอีกสองคนที่ออกมา
จากห้องน้ำไอ้ขามกับพวกมาขึ้นรถ แต่แล้วลูกน้องมันคนหนึ่งลงไปดูทางท้ายรถ
ร้องบอกว่าเกิดเรื่องแล้ว เพราะไม่มีเชลยอยู่ที่ท้ายรถแล้ว
ไอ้ขามสั่งแยกย้ายตามลากคอมันมา มันคงไปไม่ไกลนัก...

ooooooo

ตอนที่ 12

ขณะที่เมนี่ขึ้นนั่งที่คนขับจะกลับกรุงเทพฯไปพบกรวิก ได้ยินเสียงขอไปด้วยคน
แล้วมีมือพันผ้าปิดปากไม่ให้ร้อง เมนี่กัดมือทันที จนเจ้าของมือร้องลั่น...
เมนี่หันมามองเจ้าของมือ แล้วต้องร้องขึ้นอย่างดีใจ เมื่อเห็นว่าเขาคือหมอลักษณ์...
หลังจากซักถามอย่างดีใจหลายคำ อยากรู้ว่าเขาไปยังไงมายังไง
ลักษณ์ตอบไม่ไหว เร่งให้เธอรีบออกรถไปโดยเร็วที่สุด แล้วจะบอกทีหลัง
เมนี่จึงออกรถ...ไอ้ขามกับลูกน้องพากันวิ่งมาแต่ไม่ทัน
ไอ้ขามสั่งลูกน้องรีบขึ้นรถ ขับตามรถคันนั้นไปทันที...
เมนี่ซักถามโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พอฟังว่าเขาถูกตามล่า
ยังเห็นเป็นเรื่องตลก คิดว่าเมียเบอร์หนึ่งของเขาตามมากกว่า
ลักษณ์บอกว่าแซนดี้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ป่านนี้จะเป็นยังไงก็ไม่รู้
พวกมันจะเอาตัวเขาไปฆ่า เมนี่ยังสงสัย จึงซักว่าเขาไปมีเรื่องกับใคร ใครตามล่า

"เป็นกลุ่มเดียวที่เคยทำร้ายผมหน้าบ้านคุณ ผมเห็นหน้ามันในปั๊มเมื่อกี้นี้...
แล้วตอนนี้ยิ่งชัด มันกำลังขับรถตามคุณมาแล้ว" สิ้นเสียงลักษณ์
เมนี่มองกระจกหลัง เห็นมีรถพวกมันขับไล่ตามมา ไอ้ขามสั่งคนขับเร่งให้ทัน
แล้วสั่งให้ชนท้ายมันเลย...รถมันจี้เข้ามาเต็มที...เมนี่ชักฉุน
ด้วยแรงของรถที่เหนือกว่า เมนี่จึงเหยียบน้ำมัน โชว์ฝีมือขับรถของเธอทันที
วืดเดียวทิ้งรถมันห่างไกล...แล้วทำท่าจะจอด บอกว่าจะลงไปด่ามัน
เพราะเมนี่ยังคิดว่าขับแข่งด้วยอารมณ์ ไม่เห็นอันตรายอันใด พอจอดรถ
รถของพวกมันจอดขวางหน้า วิ่งลงมาเขารีบให้ออกรถ เมนี่ถึงเห็นท่าทางไม่ดี
รีบออกรถปร๊าดเดียว พวกมันโดดกระเจิง วิ่งไปยังรถของมันเพื่อไล่ตาม
เมนี่ถึงได้ยอมรับว่า พวกมันตามฆ่าเขาจริงๆ
เมนี่จึงเอาฝีมือและความเร็วรถของเธอเข้าสู้ จนทิ้งพวกมันห่างกันลิบๆเมื่อไม่ทัน
ไอ้ขามโทร.รายงานปรัชญาว่าเชลยหนีไปได้ ปรัชญาโกรธจนหัวสั่น
สั่งให้มันตามเอาตัวมาให้ได้ ไม่งั้นจะไม่ได้เงินแม้แต่แดงเดียว...
ไอ้ขามระบายใส่ลูกน้องที่มีญาติอยู่แถวปราณบุรี
ช่วยดูให้ว่าพวกมันขับรถมาหลบแถวนี้ไหม ให้บอกมาด่วน...

ooooooo

ขณะเดียวกัน กรวิกกำลังอยู่ในอารมณ์หวาน พอเข้าห้องอัด
ซ้อมบทเพลงแห่งความเศร้าเมื่อความรักร้าวราน...เขากลับร้องไปยิ้มไป
จนคนในห้องอัดปวดหัว...ขอร้องให้เขาเก็บความสุขไว้ ให้คิดใหม่ว่า
ถ้าความสุขนี้มันเกิดดับสลายโดยไม่รู้ตัว เราจะรู้สึกยังไง?
กรวิกจึงเริ่มร้องใหม่ ร้องไปคิดไปว่า ถ้าเกิดความรักสลายไป
คงเศร้าไปกับเนื้อเพลงที่เขากำลังร้องและปล่อยอารมณ์ไปตามเนื้อเพลง
จนคนฟังรอบๆเริ่มถูกดึงความรู้สึกไปกับเนื้อเพลง กรวิกนึกได้ ร้องไป
หยิบมือถือมาเปิดให้เอยฟัง...
เอยหลบรอในรถ ได้ยินเสียงมือถือดัง จึงรีบรับ เอยได้ยินกรวิกร้องเพลง
จึงนิ่งฟังแล้วยิ้มอย่างมีความสุข...กระทั่งเพลงจบ คุณดวงแก้วกับทีมงาน
ปรบมือชมเปาะว่ากรวิกร้องได้เยี่ยม ถึงขั้นจะให้อัดจริงไปเลย...
เอยฟังแล้วปลื้มแทนพี่วิกของเธอ...
เมื่อซ้อมเพลงจนจบ ทุกคนปรบมือชม เขาดีใจจะได้หลบไปหาเอย
แต่ดวงแก้วนัดถ่ายมิวสิกพรุ่งนี้ต่อเลย เพราะเป็นคิวอัดด้วย กรวิกรับคำ วิ่งหนีไปทันที...
นึกว่าจะรีบไปพาเอยขับหนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
ภัทรกลับหอบชุดเสื้อผ้ามาจนหลังแอ้ ขอติดรถไป รถเขาเกิดเสีย
พอกรวิกบอกนัดเพื่อนไว้ ภัทรไม่รบกวน แต่ขอติดรถออกไปเรียกแท็กซี่
กรวิกหัวปั่น รีบขอโทร.บอกเพื่อน แต่เขาบอกเอยได้เพียงว่า
เขาเสร็จงานแล้วนะ...เอยตอบมาว่าเห็นแล้ว กรวิกบอกเอยว่า
ถึงเวลาที่จะพูดความจริงเมื่อภัทรไปด้วย เอยไม่ยอม
คนเขาจะหาว่าเอยเป็นมือที่สาม เมื่อคนเขารู้ว่าพี่วิกกับเมนี่รักกัน
เอยขอจัดการเรื่องนี้เอง...กรวิกจึงตามใจ...ภัทรฟังแว่วๆ
ถามว่ามีอะไรกับเพื่อนหรือ เขารีบปัดไม่มีอะไร
เดี๋ยวเขาจะไปส่งพี่ภัทรถึงอพาร์ตเมนต์เลย...

เมื่อไปถึงรถ เขารีบไปเปิดกระโปรงหลังให้ใส่เสื้อ
แต่ภัทรเปิดประตูโยนเสื้อหนักลงเบาะหลัง เอยตกใจร้องโอ๊ย...
ภัทรมองกรวิก เขารู้แล้วว่าความแตก แต่บอกว่าเขาไม่เห็นมีอะไร
รีบบอกว่าเสื้อผ้านี่ไว้หลังรถดีกว่า ว่าแล้วรีบดึงกลับไปหลังรถ
แต่ภัทรยังขนลุก บอกว่าเสียงเมื่อกี้มันเหมือนเสียงผู้หญิงร้องแบบเจ็บๆนะ
เสียงกรวิกปิดประตูรถทำท่าจะไป ภัทรร้องให้รอ แล้วรีบเปิดประตูเข้านั่ง...

กรวิกรีบออกรถทันที ในรถภัทรโทร.หาเมนี่ พบแต่แม่บอกว่าเมนี่ไปชะอำ
ภัทรจึงเริ่มเชียร์เมนี่เต็มที่ว่า เธอไปตามหาเขาถึงชะอำ นี่เพราะรักกรวิกมาก
แล้วชมเมนี่ว่าเป็นคนดี มีคนจีบเป็นคิวยาว แต่รักกรวิกคนเดียว
กรวิกจุกจนหน้าเขียวเสียวแทน เพราะเอยนอนซุกตัวฟังอยู่ด้านหลัง
และเขาแน่ใจว่าเอยหายใจไม่ทั่วท้องแน่นอน...

ooooooo

เมนี่ขับรถมายาวไกลมากแล้ว...เวลาก็ผ่านไป ขับไปวนไป
มีทางที่ไหนก็ไปมันเรื่อย จึงถามว่าลักษณ์จะเอายังไง
เขาขอลงเพราะไม่อยากให้เธอเดือดร้อน พวกมันต้องการชีวิตเขาคนเดียว
เมนี่บอกว่าตอนนี้ก็เดือดร้อนแล้ว พวกมันก็รู้ว่าเธอคือใคร
ดังแค่ไหน...ลักษณ์จึงตกลงไปด้วยกัน เมนี่บอกว่าตอนนี้เธอเหนื่อย
อยากจะซุกหัวนอน... ลักษณ์เห็นไฟส่องป้ายรีสอร์ตหราอยู่ข้างหน้า
จึงให้เมนี่เลี้ยวซ้าย...เธอดีใจรีบพุ่งรถไปทันที แล้วซุกเข้าไปจอดในพงหญ้า
บอกลักษณ์ว่า ขืนเอารถเข้าไปจอดหน้ารีสอร์ต พวกมันตามเจี๋ยนได้ทันที...
นี่จำมาจากละครที่เล่น รับรองพวกมันตามไม่ทันแน่ ลักษณ์ย้อนว่า
ถ้าพวกมันดูละครฉากนี้ด้วยล่ะ เมนี่ตัดบท เอาไว้คิดพรุ่งนี้ ตอนนี้ตาเธอจะปิดอยู่แล้ว
ลักษณ์ทำหน้าที่เข้าไปขอเช่าห้อง กลับมาหาเมนี่ที่หลบอยู่
กลัวคนเห็นจะเป็นเรื่อง เมนี่คิ้วขมวด เมื่อรู้ว่ามีเหลือห้องเดียวเตียงเดียว
เมนี่สั่งทันทีว่า เธอพักในห้อง แต่เขาไปนอนที่รถ...

เมนี่เข้าห้อง เริ่มล้างหน้า มองกระจกเห็นหน้าตาแล้ว จะทาครีม กำลังค้นหา
ยุงไม่รู้มาจากไหนตอมหึ่งจึงตบไปหลายที แล้วนึกถึงลักษณ์ที่นอนในรถ
มิถูกยุงหามตายแล้วหรือ?
ไม่นาน เมนี่ย่องไปที่รถในพงหญ้า เห็นลักษณ์นอนหลับตา
แต่มือตบยุงเปาะแปะตลอด จึงเขย่าเรียกให้ขึ้นไปนอนบนห้อง
เขาถามว่ากลัวพวกมันหรือกลัวผี จิ้งจก ตุ๊กแก แมงสาบ เมนี่จึงบอกว่า
กลัวยุงสูบเลือดเขาจนมาลาเลียขึ้นสมองตายก่อนพวกนั้นลงมือ ลักษณ์ยิ้ม หยอดเข้าให้

"อธิบายซะยาว...พูดสั้นๆก็ได้ว่า ห่วงผม"
"จะไปไม่ไป ไม่ไปก็ตามใจ"
เมนี่สะบัดก้นเดินหนี ลักษณ์ยิ้มขำ ก่อนตามไปต้อยๆ
ปัญหาที่ตามมาคือเมนี่รับลักษณ์เข้ามาในห้องแล้ว
เธอเอาหมอนข้างมาคั่นกลางเตียง สั่งห้ามรุกล้ำเด็ดขาด
เธอบอกตามตรงว่าไม่ไว้ใจผู้ชายทุกคน เขารีบอธิบายว่า สำหรับเขา
หมอนข้างร้อยใบก็ไม่หวั่น ถ้าเขาต้องการทำอะไรเธอแต่ถ้าไม่ต้องการ
ก็รู้สึกเหมือนมีกำแพงหนามากั้นเราไว้เอง โดยคุณไม่จำเป็นต้องเอาหมอนข้างมากั้น...
ลักษณ์ให้เก็บแรงไว้ หนีพวกนั้นดีกว่า ว่าแล้วล้มตัวลงนอน
เมนี่หน้าแตกรีบนอนหันหลังให้เขาทันที...
เวลาผ่านไปนานแค่ไหนไม่มีใครรู้ รู้แต่ว่าเมนี่พลิกมา ครึ่งหลับครึ่งตื่น
คว้าหมอนข้างไปกอดหันหลังให้ หลับใหลไม่รู้ตัว เมื่อหันมาก็พอดีกับลักษณ์หันมา
นอนท่านั้นนานเป็นชั่วโมง จึงต่างหันมาหน้าทั้งสองห่างกันครึ่งนิ้ว...
แล้วต่างลืมตาขึ้น มองตากันเขม็ง...แล้วรีบขยับหนี แต่ขายังเกี่ยวกัน
ทั้งสองจึงรีบขยับหนี หันหลังให้กันตามเดิม...

ooooooo

หลังจากกรวิกขับรถไปส่งภัทรถึงอพาร์ตเมนต์ แล้ว
ขับรถพาเอยออกมาอย่างโล่งใจ แต่ปัญหาใหม่เกิดขึ้น
นั่นคือที่ภัทรบอกถึงเมนี่ตามหากรวิกถึงชะอำ จนป่านนี้ยังไม่กลับบ้าน
กรวิกบอกเอยว่า เขาพยายามลืมเอย รักใครสักคนก็คือเมนี่ แต่ไม่สำเร็จ
"คุณเมนี่คงรักพี่วิกมาก" เอยเปรยขึ้น
"แล้วเราจะทำยังไง เมนี่จะรู้สึกยังไง ถ้ารู้เรื่องนี้"
"พี่วิกจะพูดกับเมนี่เอง เขาอาจโกรธเกลียด แต่ถ้าเขารู้ความจริงทั้งหมด
เขาต้องเข้าใจน้องเอยสบายใจเถอะ"
เอยโผกอดเขาไว้ เขาจูบแผ่วที่หน้าผากเธอ แล้วกอดให้อุ่นใจว่า
ทุกอย่างจะจบลงด้วยดี กรวิกพาเอยไปยังเพนท์เฮาส์ของเขา...
เอยฟื้นความจำว่า เคยมาที่นี่แต่คิดว่าพี่วิกเกลียดเธอมาก จึงคิดกลับอเมริกา
กรวิกบอกว่า เขาอยากขอโทษเอยใจจะขาด แต่ไม่มีโอกาส ถ้าไม่เจอเอยที่สนามบิน
คงไม่มีวันนี้ ต่อไปนี้ วันนี้และวันต่อๆไป สำหรับเราสองคนจะต้องเป็นวันที่ดีที่สุดในโลก...
ช่วงหนึ่งที่กรวิกออกจากห้องน้ำมาเห็นเอยกินยา เอยตกใจเพราะไม่อยากให้เขาเห็นเธอกินยา
แต่กรวิกบอกว่าเขามียาดีกว่า ว่าแล้วเข้ามากอดเธอไว้ว่า
นี่คือยาหมอกรวิกจะรักษาให้เลือดลมสูบฉีด แก้อาการซูบซีดได้...
แล้วบอกเอยอย่างดีใจว่า เขาอยากได้ลูกสองคนจะดีไหม
ชายหรือหญิงก็ได้ เอยซุกหน้ากับอกของเขา
อบอุ่นและอาบอิ่มด้วยความรัก...แต่กรวิกไม่รู้ว่า
ในความอิ่มอาบด้วยความรักนั้น เอยซ่อนความกังวลที่ฝังลึกในใจไว้อย่างมิดชิด...

ขณะที่ปรัชญาโทรศัพท์เดินพล่านไปมาในอพาร์ตเมนต์ ของเขา
ยิ่งโกรธจนมือไม้สั่น ที่ไอ้ขามกับพวกโทรศัพท์มาขอโทษเขา
ที่ยังตามหาลักษณ์กับเมนี่ไม่พบ ปรัชญาสั่งเฉียบขาดว่า
พวกมันจะจับเป็นหรือตายแม่ดาราคนนั้นเขาไม่สนใจ
แต่พวกมันต้องกุดหัวไอ้หมอลักษณ์ให้ได้ พวกมันต้องพลิก
แผ่นดินหามันให้พบ เจอที่ไหนฆ่าที่นั่น เขาจะเอาเงินไปจ่ายต่อหน้าศพมันทันที

"ถ้าไม่สำเร็จตามนั้นล่ะคะ" แซนดี้หน้าตาเครียด ปรัชญาตะคอกใส่ทันที
"คุณก็เป็นผู้ต้องหาน่ะสิ เพราะคุณอยู่ในเหตุการณ์ มันซัดทอดคุณแน่"
"ไม่..." แซนดี้ร้องไห้โฮ
"ไม่นะ ไม่เอา ฉันไม่อยากติดคุก คุณต้องช่วยฉันนะ คุณปรัชญา"
"คุณจะต้องติดคุก ในเมื่อไอ้ลักษณ์มีทางเดียวคือตาย" เขาเขย่าตัวแซนดี้
"มันต้องตายสถานเดียว เข้าใจไหมอย่าประสาทอ่อนนัก เก็บน้ำตาไว้หน้าศพมันดีกว่า"
แซนดี้ร้องไห้โฮใหญ่
"เงียบ หนวกหู" ปรัชญาตวาดอีกครั้ง ก่อนหนีไปทุ่มตัวลงนอน ฟังเสียงร้องของแซนดี้ไม่เลิกรา...

ooooooo

เมนี่นอนหลับบนเตียง ลักษณ์รีบมาปลุกให้ตื่นได้แล้ว
เมื่อเธอขอล้างหน้าล้างตา เขาจึงดึงเธอมาที่หน้าต่างแหวกม่านให้ดู
พวกไอ้ขามมาถึงที่นี่แล้ว ทั้งยังเดินไปดูรถของเธอด้วย
แต่เขารีบดึงเธอออกจากห้องเพื่อความปลอดภัยไปก่อน
จะออกทางหน้าไม่ได้ ต้องออกทางหนีไฟ ลักษณ์เดินมาทางหนีไฟ
เรียกคนของรีสอร์ตมาถามว่า ขับรถเป็นไหม พอรู้ว่าขับเป็น
เขาจึงขอกุญแจรถจากเมนี่ ให้พนักงานคนนั้นไปจัดการแทนทันที...
คล้อยหลังเล็กน้อย ทั้งสองได้ยินเสียงพวกมันร้องบอกกันว่า
มันอยู่ที่ห้อง 599 ลักษณ์พาเมนี่ออกทางหลัง ได้ยินมันร้องบอกกันว่า
มันขับรถหนีไปแล้ว พวกมันวิ่งไปทางด้านหน้าทันที...
เปิดโอกาสให้ลักษณ์พาเมนี่หนีออกไปทางด้านหลัง
ไอ้ขามพาพวกขึ้นรถขับตามรถเมนี่ไปทันที...
คนขับรถเมนี่ขับตามสบายไม่รู้เรื่อง ขณะที่พวกมันขับเร่งตามจี้อย่างเอาเป็นเอาตาย
พร้อมปืนในมือ เมื่อจี้เข้าไปทัน ขับปาดหน้า รถเมนี่ต้องจอดลง
ไอ้ขามถือปืนวิ่งไป ทุบกระจกรถเมนี่ คนของรีสอร์ตตกใจ รีบยกมือไหว้ท่วมหัว
ขอชีวิตไว้... พวกมันค้นในรถกลับไม่มีใครอีก...ซักถามได้ความว่า
เจ้าของรถให้มันขับไปให้ช่างดูแอร์รถ ทำไมไม่เย็น พวกมันจึงรู้ว่าถูกหลอก
คนของรีสอร์ตตอบคำถามมันว่า ทางด้านหลังไม่มีถนน
กว่าจะออกไปถึงถนนก็ไกลมาก...พวกมันยิ้มหันไปขึ้นรถ
ด้วยความหวังว่า คราวนี้ทั้งสองไม่รอดแน่ส่วนลักษณ์กับเมนี่
พากันเดินลุยป่าลุยทุ่งไปหาถนนใหญ่ เมนี่บ่นเสียดายรถใหม่ของเธอ
ลักษณ์ตัดบท จะซื้อคันใหม่ให้เลย ระหว่างทางเมนี่ทำมือถือหล่นโดยไม่รู้ตัว...

ooooooo

กรวิกไปยังโลเกชั่นที่จะถ่ายมิวสิกวีดิโอ โดยให้เอยไปหาที่จะไปเตร็ดเตร่รอเขาทำงาน
เอยจึงขอไปดูหนังสือตามที่เธอชอบ...เมื่อกรวิกไปถึง คุณดวงแก้วถามหาเมนี่ทันที
เมื่อกรวิก ไม่รู้เรื่อง คุณดวงแก้วจึงบอกว่า ตามหาเมนี่ไม่พบ
จึงเปลี่ยนตัวนางเอกใหม่ที่มาเล่นคู่กรวิก กำลังแต่งหน้า
กรวิกไม่ว่าอะไร แล้วเดินไปยังห้องแต่งตัว ทีมงานทักทาย
เป้รีบไปชงกาแฟ ภัทรจะแนะนำนางเอกใหม่ให้...กรวิกเดินไปหา
แล้วถึงกับแทบช็อก เพราะนางเอกใหม่คนนั้นคือทอปัดนั่นเอง
ทอปัดไหว้ แล้วฉีกยิ้มให้กรวิก เอ่ยเอื้อนขึ้น

"สวัสดีค่ะคุณกรวิก" กิริยาและน้ำเสียงของทอปัดเหมือนคนแปลกหน้า
เหมือนไม่เคยรู้จักพี่กรวิก
การแสดงออกของทอปัดทำให้กรวิกตกใจและแปลกใจ
จนพูดไม่ออกว่าอะไรทำให้ทอปัดที่เขาดูแลมาอย่างดี
กลายเป็นคนละคนอย่างนี้ แม้กรวิกมานั่งให้ช่างแต่งหน้ารองพื้นให้หนาก่อน
จะถ่ายฉากกลางแจ้ง เขากลับมองไปทางทอปัดที่กำลังให้เป้
แต่งตัวก่อนเข้าฉากเช่นกัน จนภัทรต่อว่ากรวิก หาว่าเห็นเด็กใหม่มอง
ไม่วางตา เมื่อต่างแต่งตัวเสร็จถูกเรียกไปเข้าฉาก ทอปัดเดินมายิ้มให้กรวิก
เหมือนตัวละครที่แสดงร่วมกันและเท่าเทียมกัน
"ปัดเป็นเด็กใหม่ในวงการ พี่วิกมีอะไรก็บอกก็สอนได้นะคะ ปัดขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ"
ยกมือไหว้นอบน้อม ก่อนเดินผ่านไป...กรวิกมองตามสลดใจที่ทอปัดทำเหมือนคนแปลกหน้า