ตอนที่ 12
สงกรานต์พยายามลำดับเรื่องราวต่างๆ และค่อนข้างมั่นใจว่ามุกหอม
คือลูกของหยาดพิรุณ แต่เมื่อพูดเรื่องนี้กับมุกหอมทีไร
มุกหอมกลับหาว่าเขาชอบฝันกลางวัน
สงกรานต์บอกอย่างจริงใจว่าเขาอยากให้ มุกหอมมีครอบครัวที่แท้จริง
ครอบครัวที่อบอุ่น มีอ้อมกอด มีรอยยิ้ม ไม่ต้องอ้างว้างโดดเดี่ยว
"ตอนนี้ครอบครัวฉันคือใบคูณ ชมพูพี่แก้วฟ้าถึงไม่ใช่สายเลือด
แต่เราสุขเราทุกข์มาด้วยกัน รู้ไว้ด้วยว่าฉันไม่อยากเป็นทายาทเศรษฐี
ที่ชอบย่ำยีศักดิ์ศรีคนจน ไม่ได้อยากมีครอบครัวร่ำรวยล้นฟ้า
แต่หาความสุขไม่ได้ คุณหยาดพิรุณเองก็คงไม่อยากรับ
สายเลือดนอกคอกอย่างฉันด้วย ถึงได้พยายามกำจัดทิ้งไปจากชีวิต"
"ผมอยากให้คุณเปิดใจกับคุณน้าบ้างว่าท่านไม่ได้ร้ายอย่างที่คุณคิด
บอกผมสิมุกหอมผมต้องทำยังไง คุณถึงจะเลิกเกลียดแม่"
"ไม่ต้องทำ เพราะความเกลียดที่ฉันมีให้คุณหยาดพิรุณ
มันฝังอยู่ส่วนที่ลึกที่สุดของใจฉัน" สงกรานต์เงียบไป
มองผ่านดวงตาเศร้าหม่นของมุกหอม และรับรู้ได้ถึงความเจ็บในใจ
ooooooo
เช้าวันนี้ หยาดพิรุณไปเยี่ยมเสกและพยายามถามระหว่าง
เสกกับเจียมมีเรื่องอะไรกัน แต่เสกกลับพูดถึงมุกหอมเป็นลูกหยาดพิรุณ
"ไม่จริง ไม่ใช่ เธอโกหก มุกหอมไม่ใช่ลูกฉัน"
หยาดพิรุณลืมตัวเขย่าเสกจนสลบไปอีก
พยาบาลและหมอรีบเข้ามา หยาดพิรุณยังอยู่ในอาการตกใจ
บอกหมอช่วยรักษาเสกให้ฟื้นขึ้นมาเร็วที่สุด
เธอมีความจริงต้องรู้จากเขาขณะเดียวกัน
เจียมยังไม่หยุดความเหี้ยมโหด จ้างพวกเฮียตู้ไปดักข่มขืนมุกหอม
และให้ถ่ายรูปไว้ประจานด้วย แต่แผนของเจียมไม่สำเร็จ
เพราะสงกรานต์มาช่วยมุกหอมไว้ทัน
ส่วนพวกเฮียตู้ถูกซัดเจ็บไปคนละเล็กละน้อย
แต่เจ๊สว่างเป็นกังวลอย่างมากถ้าเกิดตำรวจโผล่มา
เฮียตู้จึงกำชับทุกคนให้ยืนกระต่ายขาเดียวว่าไม่รู้ไม่เห็น
ไม่ได้ทำพีรพลเป็นห่วงความปลอดภัยของมุกหอมอย่างมาก
ถึงขนาดจะย้ายมาอยู่ใกล้ๆ แต่มุกหอมไม่เห็นด้วย
เตือนเขาอย่าห่วงจนเกินเหตุจนไม่ทำงานทำการ
ต้องย้ายตามมาเฝ้าผู้หญิง
"ผมไม่สน ผมจะทำทุกอย่างที่คิดว่าดีที่สุดเพื่อคุณ"
"แต่มันอาจจะเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดในความเป็นเพื่อน
เพราะคุณไม่ไว้ใจมุกหอม"
"ผมไม่ไว้ใจไอ้สงกรานต์มันมาคอยป้วน
เปี้ยนเป็นเทวดาคอยคุ้มครองคุณแล้ว
สายตาคุณก็ไม่ได้รังเกียจสงกรานต์เหมือนคำพูด"
"พีรพล..."
"แต่ทีผม คุณปฏิเสธกระทั่งความหวังดี
มุกหอมผมรักคุณห่วงคุณแค่ไหน สนใจผมบ้าง"
พีรพลอัดอั้น ดึงมุกหอมมาจะกอด มุกหอมผลักเขาทันที
"ถ้าคุณไม่พร้อมจะเป็นเพื่อน มุกหอมว่าคุณอย่ามาที่นี่อีกเลย"
มุกหอมวิ่งเข้าบ้าน พีรพลไม่กล้าตาม ได้แต่ยืนซึมด้วยความน้อยใจ
ด้านสงกรานต์ที่ฟกช้ำหลังช่วยเหลือมุกหอม
พอกลับ ถึงบ้านเขาถูกทั้งทิพยงค์และตวงใจรุมตำหนิ
"ฉันล่ะอายที่ต้องบอกใครๆว่าเป็นแม่แก
ไปช่วยนังแม่ค้าหาสวรรค์ชั้น 7 หรือไง ไอ้ลูกโง่"
"คุ้มกันเหรอคะที่ไปแลกชีวิตมีค่าของคุณกับชีวิตจนๆของมุกหอม"
"จะจน จะรวย มันก็ชีวิตนึงเท่ากันที่จะทำประโยชน์ได้
แล้วถ้าเหตุการณ์วันนี้เกิดกับคุณล่ะ ตวง"
"มันไม่มีวันเกิดกับตวง เพราะนี่คือการลงโทษสำหรับผู้หญิงกินน้ำใต้ศอก"
"คุณไม่รู้ไม่เห็นกับเรื่องนี้แน่นะ" ขาดคำของสงกรานต์
ทิพยงค์สุดทนเอาหมอนฟาดลูก ทั้งด่าซ้ำไอ้ลูกบ้า โง่ไม่พอใจ
ยังบ้าถามออกมาได้ หนูตวงออกจะเป็นนางฟ้า
"มีเยอะไปครับ นางฟ้าในคราบนางมาร"ตวงใจโกรธจัด
ตบหน้าสงกรานต์เต็มแรง
"เลิกฉีกหน้าตวงด้วยการไปยุ่งเกี่ยวกับมุกหอมอีก
ถ้าคุณไม่เชื่อหนี้สินทุกบาททุกสตางค์ คุณน้าต้องจ่ายให้แม่ตวง"
"หนูตวงอย่าเพิ่งใจร้อนนะคะ รับรองว่าสงกรานต์มันไม่กล้าหือแล้วค่ะ"
"ไม่ต้องมาบอกตวงค่ะ โน่น ลูกชายคุณน้า
อบรมความประพฤติเขาให้ได้ก่อนเถอะ"
ตวงใจสะบัดพรืดออกไป ทิพยงค์จ้องสงกรานต์อย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
"สิ้นคิด ทีงี้จะทำยังไงล่ะ หรือว่าจะไปขอเงินนังมุกหอมมาใช้หนี้เป็นสิบๆล้าน"
"เลิกเห็นตวงใจเป็นบ่อเงินบ่อทองสักทีเถอะครับแม่"
"ก็เอาซี้ ถ้าแกจะเลือกมีเมียแม่ค้าแทนเมียเศรษฐี
แล้วให้พ่อแม่ตกอับไม่มีบ้านซุกหัวนอน
บากหน้าไปหาใคร เค้าก็เม้าท์ลับหลัง
ทำได้ถึงขนาดนั้นก็เชิญเลย ไอ้ลูกเนรคุณ"
ทิพยงค์หัวเสียหนัก สงกรานต์อึดอัด แต่จำต้องเงียบ...
ooooooo
ชมพูกับใบคูณโกรธแค้นพวกเฮียตู้แทนมุกหอม
สองคนแอบไปถ่ายวีดิโอตอนเฮียตู้และลูกเมียขูดรีดพ่อค้าแม่ค้า
ในตลาดหมายจะเอามาเปิดโปง แต่แผนของสองคนไม่สำเร็จ
ถูกพวกเฮียตู้จับได้ และโดนทำร้ายด้วย แต่ที่หนักกว่านั้น
สองคนโดนพวกเฮียตู้ และชาวตลาดกล่าวหาทำตัวเป็นมาเฟียรีดไถ
ตวงใจหึงหวงสงกรานต์จนเกิดมีปากเสียงกับมุกหอมอีก
หยาดพิรุณกลัดกลุ้ม พยายามแก้ไขด้วยวิธีนุ่มนวล
แต่เจียมกลับเสี้ยมสอนตวงใจให้ร้ายกาจหนักข้อขึ้นทุกวัน
ตวงใจเองก็เสียใจน้อยใจที่สงกรานต์มีใจให้มุกหอม
แถมแม่ยังไม่จัดการขั้นเด็ดขาดกับมุกหอมให้เสียที
ตวงใจเสียใจถึงขนาดคิดฆ่าตัวตายด้วยการกินยาแก้ปวดเป็นกำมือ
โชคดีที่หยาดพิรุณกับเจียมมาช่วยทัน
พอทิพยงค์รู้ข่าวก็ตบหน้าและดุด่าสงกรานต์เป็นการใหญ่
เจียมรักและเอาใจใส่ตวงใจทุกเรื่อง
โดยเฉพาะเรื่องความสุขของตวงใจ เจียมสอนตวงใจอย่ายอมแพ้
ใครที่เป็นเสี้ยนหนามตำใจต้องกำจัดมัน...
วันหนึ่งขณะที่ตวงใจขับรถผ่านมุกหอมที่เข็นส้มตำขาย
ตวงใจนึกถึงคำพูดของเจียม จึงจะพุ่งรถชนมุกหอม
แต่เอาเข้าจริงตวงใจไม่กล้า ทำได้แต่เฉี่ยวจนมุกหอมล้มลง
แม้ตวงใจจะบึ่งรถหนีไป แต่ใบคูณก็จดทะเบียนรถไว้ทัน
มุกหอมจำได้ว่าคือรถของตวงใจ ใบคูณโกรธมาก
โทษสงกรานต์ เป็นต้นเหตุให้ตวงใจมาหึงมุกหอม
ซึ่งเขาต้องรับผิดชอบด้วย เมื่อสงกรานต์กับมุกหอม
ไปปรากฏตัวที่บ้านหยาดพิรุณ ตวงใจไม่ยอมสู้หน้าคนทั้งสอง
ปล่อยให้หยาดพิรุณรับหน้าอยู่คนเดียวเมื่อหยาดพิรุณ
ไม่เชื่อว่าตวงใจจะคิดฆ่าคนได้ มุกหอมจึงยิ้มเยาะ
"เหมือนที่ฉันบอกไว้หรือเปล่า คุณสงกรานต์
ว่าคุณหยาดจะต้องปกป้องลูกสาวคนเดียวยิ่งกว่าชีวิต
ถ้ามีใครเป็นอะไร ความผิดก็จะอยู่ที่เหยื่อไม่ใช่ฆาตกร"
"คุณน้าครับ ทั้งยายแคทั้งลุงเสก แล้วก็มุกหอมกำลังถูกคนตามฆ่า"
"คราวก่อนคิดว่าฉันฆ่ายายเธอ แถมหาว่าคนในบ้านฉันแทงลุง
คราวนี้ก็เลยมาโยนความผิดให้ลูกสาวฉัน
มุกหอมเธอจองเวรอะไรกับครอบครัวฉันนักหนา"
"มุกหอมไม่จองเวรกับคนที่เป็นแม่หรอกครับ"
"ฉันไม่เคยมีลูกชื่อมุกหอม"
"ฉันก็ไม่มีแม่อย่างคุณ ฉันมาหาคุณเพราะอยากรู้
ความจริงบางอย่าง แต่ฉันกลับได้ผลตอบแทนคือคำถากถางคำประณาม
และความเจ็บช้ำ แต่มันก็ไม่เท่ากับที่ฉันต้องเสียยายไป
ยายบอกว่าคุณคือคนที่น่าสงสาร แต่ฉันว่าทุกคน
ที่รักคุณต่างหากที่น่าสงสาร เพราะคุณคือคนเห็นแก่ตัวที่สุด"
หยาดพิรุณโกรธ ยกมือขึ้นจะตบ แต่แล้วชะงัก นึกถึงคำพูดของ
ยายแคกับเสกที่บอกว่ามุกหอมเป็นลูกของเธอ
"ตบสิคะ ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ ฉันมันก็แค่เด็กที่เกิดมาไม่มีพ่อไม่มีแม่"
มุกหอมท้า
"ไม่ต้องมาพูดให้ตัวเองน่าเวทนาหรอกมุกหอม
ไปซะที่ผ่านมาฉันเห็นใจเธอเพราะเธอคือหลานยายแค"
"แค่นี้ใช่มั้ยคะ ที่คุณจะให้กับฉันได้ ความเวทนา ความเห็นใจ"
"ทั้งเวทนาทั้งเห็นใจก็มากเกินไปสำหรับคนนอกอย่างเธอ
แล้วสิ่งที่เธอกับสงกรานต์ควรจะรับรู้คือฉัคลอดตวงใจมาเพราะฉะนั้น
ฉันจะถือว่าตวงใจคือลูกสาวคนเดียวของฉัน" หยาดพิรุณเน้นย้ำ
แล้วกลับเข้าบ้าน มุกหอมน้ำตาคลอ หันหลังวิ่งออกไป
สงกรานต์รีบตามไปปลอบแต่เมื่อ หยาดพิรุณเข้ามาเค้น
ถามตวงใจที่ท่าทีมีพิรุธอย่างมาก ทำให้หยาดพิรุณมั่นใจว่า
ตวงใจกระทำต่อมุกหอมจริง จึงตักเตือนให้ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์
และให้คำนึงถึงผลกรรมที่จะตามมา ถ้ามุกหอมตาย ลูกจะต้องติดคุก
ตวงใจกลับเถียงว่า คุกไม่ได้มีไว้สำหรับคนรวย
"ลูกกำลังคิดผิด แม่ขอร้อง อย่ายุ่งกับมุกหอม อย่าอาฆาตกัน"
"ทั้งรักทั้งห่วงยิ่งกว่าลูกในไส้" ตวงใจประชดแม่
"ที่แม่ห่วงคือลูกของแม่ ไม่ใช่ลูกคนอื่น"
หยาดพิรุณทิ้งท้ายก่อนผละไป เจียมที่แอบฟังอยู่ค่อยๆ
เดินเข้ามาข้างตวงใจ ส่งเสริมว่าคุณหนูทำถูกแล้ว ถ้าใจอ่อนเมื่อไหร่
คุณหนูจะไม่เหลืออะไรเลย...
ooooooo
วันรุ่งขึ้น สงกรานต์รู้จากแนนนี่ว่าพีรพลคือลูกชาย
พิชญะเศรษฐีร้อยล้าน เจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรู
ซึ่งแนนนี่เห็นรูปของพิชญะ และบทสัมภาษณ์ในนิตยสารเล่มหนึ่ง
สงกรานต์จึงไม่รอช้าจะไปบอกมุกหอมว่าถูกพีรพลหลอกมาตลอด
แต่พอมาเห็นพีรพลอยู่กับมุกหอม จึงเปลี่ยนความคิด
ขอคุยกับพีรพลตามลำพัง พีรพลยอมรับว่าตนไม่ดี
ที่ปล่อยให้มุกหอมเข้าใจผิดมาตลอด แต่ยืนยันว่า
ตนรักและจริงใจกับมุกหอม ไม่เคยคิดจะทำให้คนที่
ตนรักต้องร้องไห้ สงกรานต์จึงถือว่านี่คือคำสัญญาของพีรพล
และยอมเก็บความลับของพีรพลต่อไป เพราะเขาเอง
ก็ทำลายความรักของมุกหอมไม่ได้
วีณาทนเห็นตวงใจทำตัวซังกะตายเป็นผู้หญิงอกหักไม่ได้
จึงวางแผนให้สงกรานต์หึงหวง ด้วยการดึงทวยเทพเข้ามา
เป็นคู่ควงคนใหม่ของตวงใจ แต่กลายเป็นว่าสงกรานต์กลับ
ไม่มีท่าทียินดียินร้าย ทำให้ตวงใจคับแค้นเป็นที่สุด
กลับไปอาละวาดลั่นบ้าน จนเจียมรู้สึกเจ็บแค้นยิ่งกว่า
พีรพลพยายามจะสารภาพความจริงต่อมุกหอมด้วยตัวเองตาม
คำแนะนำของพิชญะ แต่พอจะเริ่มก็ขลาดกลัวซะทุกที
เพราะรู้จากใบคูณว่ามุกหอมเกลียดคนเจ้าชู้และโกหกที่สุด
ด้านสงกรานต์ เมื่อฐานะทางบ้านย่ำแย่จนพ่อแม่กลัดกลุ้ม
พ่ออยากให้สงกรานต์ กลับไปคบกับตวงใจเหมือนเดิม
แต่สงกรานต์ปฏิเสธ และคิดหาทางออกเพื่อช่วยเหลือ
ครอบครัวด้วยการตัดสินใจขายรถคันหรู แล้วยอมนั่งรถเมล์ไปทำงาน
ไม่อายผู้คนที่ออฟฟิศ หยาดพิรุณตั้งใจไปหามุกหอมที่บ้านเช่า
จะคุยเรื่องแผงที่ตลาด แต่แก้วฟ้าบอกว่ามุกหอมไม่อยู่
พอหยาดพิรุณกลับไปได้ไม่นาน มุกหอมรู้จากแก้วฟ้า
จึงจะไปพบหยาดพิรุณที่บ้าน ระหว่างทางก็โทร.
บอกสงกรานต์ด้วย สงกรานต์เป็นห่วงไม่อยากให้ไปคนเดียว
แต่ยังพูดไม่ทันจบ มุกหอมก็ชิงตัดสายไปเสียก่อน
แทนที่มุกหอมไปถึงจะได้พบกับหยาดพิรุณ
มุกหอมกลับถูกเจียมลอบทำร้ายหมายเอาชีวิต
โชคดีสงกรานต์มาช่วยทัน และแม้ไม่เห็นหน้าคนร้าย
แต่สงกรานต์ก็มั่นใจว่าต้องเป็นเจียม
แต่เขาไม่มีเวลาจะทำอย่างอื่น
นอกจากรีบพามุกหอมที่ถูกรัดคอจน
สลบไปปฐมพยาบาลสงกรานต์ตัดสินใจพามุกหอม
ไปที่บ้านของเขา ราชามาเห็นสองคนอยู่บนเตียงนอนในห้อง
ก็รีบโทร.ไปบอกทิพยงค์ ที่อยู่บ้านหยาดพิรุณ
ไม่นานทิพยงค์ก็เดินทางมาพร้อมตวงใจ
ทุกคนเห็นเต็มตาว่าสงกรานต์กับมุกหอมอยู่บนเตียงสองต่อสอง
มุกหอมกับสงกรานต์พยายามอธิบายเรื่องราว แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครฟัง
โดยเฉพาะตวงใจกับทิพยงค์นั้นจิกด่ามุกหอมอย่างรุนแรง
แถมทิพยงค์ยังตบมุกหอมจนล้มคว่ำ
ตวงใจประกาศอาฆาตสงกรานต์ที่ทรยศต่อเธอ
แล้ววิ่งร้องไห้ออกไปจากบ้าน มุ่งหน้าไปโชว์รูมรถ
เพื่อรายงานความหน้าด้านหน้าทนของมุกหอมที่ไป
เสนอตัวให้สงกรานต์ ถึงห้องนอน พอพีรพลได้ฟังก็เถียงทันทีว่า
มุกหอมไม่มีทางไปบ้านสงกรานต์ ตวงใจจึงท้าให้ลองโทร.
หาสงกรานต์เมื่อพีรพลโทร.ไป สงกรานต์เห็นชื่อพีรพล
จึงส่งโทรศัพท์ให้มุกหอมรับ...พีรพลแทบทรุดเมื่อได้ยินเสียงมุกหอม
แสดงว่ามุกหอมอยู่กับสงกรานต์จริงๆ แล้วกดตัดสายด้วยความโมโห
พิชญะรีบแนะให้พีรพลไปคุยกับมุกหอมให้รู้เรื่อง
แล้วสารภาพความจริงไปเลย
ส่วนตวงใจ ค่ำนั้นเธอนัดทวยเทพออกมาที่ผับ ทวยเทพเห็นตวงใจกำลังอกหักช้ำรัก และดื่มหนักจนแทบประคองตัวไม่ได้ ทวยเทพคิดร้ายหมายรวบรัดผู้หญิงรวยๆอย่างตวงใจ จึงพาเธอออกจากผับมุ่งหน้าสู่โรงแรมม่านรูด แต่พีรพลเห็นเข้าโดยบังเอิญตรงหน้าผับ จึงขับรถตามไป พร้อมกันนี้ก็รีบโทร.บอกพ่อของเขาด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น