ดินเนื้อทอง ตอนที่13

ตอนที่ 13
พีรพลตามเข้ามาช่วยตวงใจทันเวลา

แล้วทั้งเตะทั้งต่อยทวยเทพจนหมดทางสู้วิ่งพรวดออกจากห้อง

ส่วนพิชญะตามมาถึงพร้อมกับกรณ์ ช่วยกันพาตวงใจกลับบ้าน
จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ตวงใจและพ่อแม่

รู้ความจริงว่าพีรพลคือลูกชายของพิชญะ

กรณ์ซึ่งเป็นเพื่อนกับพิชญะอยากให้ลูกๆลองคบกัน

แต่พีรพลบอกตามตรงว่าตนรักมุกหอมอยู่แล้ว

และขอร้องตวงใจอย่าเพิ่งบอกเรื่องของตนให้มุกหอมรู้

ตวงใจกลับยื่นข้อเสนอที่น่าหนักใจว่า
"มันก็ขึ้นอยู่กับว่า นายจะแยกสงกรานต์กับมุกหอมได้เร็วแค่ไหน"

ด้านสงกรานต์ พอรู้ว่าคืนก่อนตวงใจเกือบถูกทวยเทพฉวยโอกาสข่มขืน

ซึ่งสาเหตุมาจากตวงใจผิดหวังและเสียใจที่สงกรานต์ทรยศ

ต่อความรักของเธอ สงกรานต์รู้สึกผิดไม่น้อย

ขณะเดียวกันก็โกรธทวยเทพ บุกไปอัดทวยเทพที่กำลังนอน

หยอดน้ำข้าวต้มอยู่โรงพยาบาล
แนนนี่กับวีณาไม่พอใจการกระทำของสงกรานต์

เพราะเชื่อที่ทวยเทพเล่าก่อนหน้านี้ว่าเขาบาดเจ็บ

เพราะไปช่วยผู้หญิงคนหนึ่งกำลังโดนลวนลาม

แต่พอรู้ความจริงจากสงกรานต์ว่าทวยเทพต่างหากที่จะข่มขืนผู้หญิง

สองสาวตกใจและพยายามคาดคั้นสงกรานต์ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร

แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบจากสงกรานต์ เมื่อวีณามีโอกาสเจอตวงใจ

จึงเล่าเรื่องที่สงกรานต์ ไปอัดทวยเทพถึงเตียงคนไข้

และไม่ยอมบอกว่าผู้หญิงเคราะห์ร้ายคือใคร

ตวงใจจึงแอบดีใจที่สงกรานต์ยังปกป้องเธอ
พีรพลพามุกหอมไปที่บ้าน

และตัดสินใจจะบอกความจริงกับมุกหอมด้วยตัวเอง

แต่ก็มีเหตุให้สะดุดไปอีก เพราะใบคูณโทร.

มาบอกว่าสงกรานต์โดนเฮียตู้แทง มุกหอมร้อนรนรีบลากลับ

ทิ้งให้พีรพลที่พยายามจะบอกความจริงและพูด

เรื่องแต่งงานต้องน้อยใจ และกลายเป็นฮึดฮัด

ประกาศกับพ่อว่า มุกหอมต้องไม่เป็นของสงกรานต์
เมื่อมุกหอมกลับมาที่บ้านเช่า พบว่าสงกรานต์ไม่ได้

ถูกแทงอย่างที่ใบคูณบอก แต่สงกรานต์มีเรื่องกับอันธพาล

อย่างพวกเฮียตู้จริง และเกือบถูกแทงไส้ทะลักถ้า

ไม่มีกระเป๋าสะพายขวางไว้...

สงกรานต์ดีใจที่มุกหอมเป็นห่วงถึงได้รีบกลับมา

จากนั้นสองคนได้คุยกันเรื่องหยาดพิรุณ ซึ่งสงกรานต์

อยากให้มุกหอมตรวจดีเอ็นเอจะได้รู้ชัดไปเลยว่าความจริงเป็นยังไง
แต่พอสงกรานต์ไปบอกหยาดพิรุณเกี่ยวกับเรื่องนี้

หยาดพิรุณกลับปฏิเสธ เพราะกลัวจะหลงกลผู้หญิงลวงโลกอย่างมุกหอม

แต่ตวงใจเห็นด้วยยุให้แม่ตรวจไปเลย ถ้าผลดีเอ็นเอออกมาไม่ตรงกัน

เราจะได้แจ้งจับมุกหอมข้อหา 18 มงกุฎ

สงกรานต์ไม่พอใจกับความคิดแย่ๆของตวงใจ

ว่าให้ก่อนจะกลับไปอย่างหมดเยื่อใย
มุกหอมยังขายส้มตำไปตามตรอกซอกซอย

สงกรานต์ กับพีรพลก็ยังแวะเวียนมาทำคะแนนแข่งกัน

หลายวันเข้ามุกหอมเริ่มสังเกตว่าสงกรานต์ไม่มีรถขับเหมือนก่อน

พอสอบถามถึงรู้ว่าสงกรานต์ขายรถใช้หนี้ไปแล้ว

ทางด้านทวยเทพ หลังจากสำนึกในความผิด เขาไปขอโทษ

ตวงใจต่อหน้าหยาดพิรุณ แต่ตวงใจไม่รับคำขอโทษ

แถมด่าทวยเทพลั่นบ้าน จนทวยเทพเริ่มโมโหตอบโต้ให้บ้าง

เลยถูกหยาดพิรุณขับไล่ออกไป ตวงใจยังฟูมฟาย

และพาลโทษแม่ที่ผลักไสเธอไปเจอไอ้หื่นอย่างทวยเทพ

ถ้าแม่ไม่เห็นใจมุกหอมตั้งแต่แรก กำจัดมันออกไปจากชีวิตเรา

เธอก็จะไม่มีวันเสียคนที่เธอรักที่สุดไป
หยาดพิรุณหน้าเสียกับข้อกล่าวหาของลูก

กลับขึ้นห้องและบ่นกับกรณ์ว่าเธอเป็นแม่ที่ใช้ไม่ได้

ปกป้องลูกไม่ได้ เธอรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน

ยิ่งเวลาที่คิดถึงเรื่องเก่าๆ ความผิดพลาดที่ทำลงไป

มันย้อนมาทำให้ชีวิตเธอสับสน
"ถ้าเป็นเรื่องตวงใจ คุณอย่าคิดมากเลยนะ ผมรู้ตั้งแต่

ก่อนแต่งงานแล้ว ว่าผมเป็นหมัน"
หยาดพิรุณตะลึงงัน เช่นเดียวกับตวงใจที่ยืนอยู่หน้าห้อง

ได้ยินชัดเต็มสองหู หยาดพิรุณร่ำไห้ขอโทษกรณ์ กรณ์

กลับปลอบให้นิ่งซะ อดีตมันจบไปแล้ว ยังไงตวงใจก็คือลูกของเรา
ตวงใจถอยกลับไปที่ห้องตัวเอง นึกถึงคำพูดของสงกรานต์

ที่เคยบอกว่าตวงใจกับมุกหอมอาจจะเป็นพี่น้องกัน...

แล้วเกิดหวั่นใจ ร้องไห้ออกมาอย่างยอมรับความจริงไม่ได้
วันรุ่งขึ้น ตวงใจไปดักหาเรื่องต่อว่ามุกหอม

ก่อนจะเลยไปพบพีรพลและถามว่าเมื่อไหร่เขาจะแต่งงานกับมุกหอม

อยากให้เขารีบๆแต่งกันซะ

แล้วพามุกหอมไปไกลๆจากครอบครัวของเธอ...

จากนั้นตวงใจที่จิตตกยังกลับมาคาดคั้นหยาดพิรุณ

ให้เล่าความจริงทุกอย่างมา หยาดพิรุณไม่อยากทำร้ายจิตใจลูก

จึงยังปกปิด โดยหารู้ไม่ว่าลูกแอบได้ยินกับหูตัวเอง

ไปแล้วว่าเธอไม่ใช่ลูกของกรณ์
เจียมแอบได้ยินและเห็นตวงใจทุกข์หนัก

จึงคิดกำจัดเสกที่กำความลับทั้งหมด เจียมทำทีไปเยี่ยมเสกที่

โรงพยาบาลแล้วจะจัดการปลิดชีพ แต่เสกกระเสือกกระสนหนีรอดไปได้

พอสงกรานต์กับมุกหอมรู้ข่าวเสกหายไปจากโรงพยาบาล

สองคนบุกไปหาหยาดพิรุณและตวงใจที่กำลังตรวจตลาด

มุกหอมเข้าใจผิดคิดว่าหยาดพิรุณยังจองเวรกับพวกเธอ

จึงต่อว่าไปหลายคำ ก่อนจะเค้นถามว่าเอาลุงเสกไปไว้ไหน

เมื่อสองฝ่ายแรงใส่กันกลางตลาด ท่ามกลางสายตาของพวกเฮียตู้

พีรพลตามมาทีหลัง ได้ยินตวงใจกำลังประจานมุกหอมที่

ไปนอนยั่วสงกรานต์ถึงบนเตียง พออีกวันก็มาสับรางกับพีรพล...

ทุกคนฮือฮาและซุบซิบมั่นใจว่าเป็นเรื่องจริง

ทั้งสงกรานต์และพีรพลต่างเห็นใจมุกหอม

สงกรานต์จึงเอ่ยปากขอมุกหอมแต่งงาน

และสารภาพต่อหน้าทุกคนว่าเขารู้สึกดีกับมุกหอมตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก
พีรพลกับตวงใจช่วยกันคัดค้านเต็มที่ พีรพลหาว่าสงกรานต์

หลอกลวง ส่วนตวงใจพยายามยุให้มุกหอมเลือกพีรพลที่เป็นลูกเศรษฐีร้อยล้าน

มุกหอมพอรู้ความจริงว่าพีรพลไม่ใช่เซลส์ ขายรถ

เธอโกรธเขามาก หาว่าเขาเอาความจนของเธอเป็นเรื่องล้อเล่นของคนรวย

จึงประชดด้วยการตกปากรับคำแต่งงานกับสงกรานต์ทันที
ตวงใจเสียใจที่สุด กลับมาอาละวาดบ้าคลั่ง

ผลักหยาดพิรุณที่พยายามจะเข้ามาปลอบจนล้มกระแทก

เก้าอี้หัวแตกเป็นแผลลึก ต้องช่วยกันกับเจียมรีบพาหยาดพิรุณ

ส่งโรงพยาบาล และตวงใจได้สั่งเจียมอย่าบอกพ่อว่าเธอเป็นคนผลักแม่

หยาดพิรุณอาการหนักพอดู เมื่อหมอต้องการเลือดสำรองไว้

ตวงใจจึงยินดี แต่แล้วเมื่อได้เลือดจากตวงใจมา

หมอกลับมาบอกหยาดพิรุณว่าเลือดของตวงใจกับหยาดพิรุณ

คนละกรุ๊ปกัน ซึ่งผิดปกติของแม่ลูก

ทำให้หยาดพิรุณสังหรณ์ใจว่าตวงใจอาจจะไม่ใช่ลูกของเธอ
ฝ่ายสงกรานต์ เมื่อกลับเข้าบ้านบอกพ่อแม่เรื่องจะแต่งงานกับมุกหอม

พ่อแม่โกรธจัดถึงกับไล่สงกรานต์

ออกจากบ้านไปอดมื้อกินมื้อกับเมียจนๆ

เมื่อสงกรานต์ออกจากบ้านมาโดยไม่มีสมบัติติดตัวสักชิ้น

มุกหอมต้อนรับด้วยความสงสาร ซึ่งก่อนหน้าสงกรานต์จะมา

มุกหอมได้บอกใบคูณกับชมพูและแก้วฟ้าว่า

เหตุผลที่เธอแต่งงานกับสงกรานต์มันไม่ใช่ความรัก

เธอแค่อยากเอาคืนสองแม่ลูก ส่วนสงกรานต์ก็แค่อยากเอาชนะพีรพล
เมื่อหยาดพิรุณแอบติดต่อสงกรานต์

เพราะอยากรู้ว่ามุกหอมมีเลือดกรุ๊ปอะไร

สงกรานต์จึงทำทีเป็นคะยั้นคะยอมุกหอมไปตรวจร่างกายและเจาะเลือด

โดยอ้างว่าเราจะแต่งงานก็ต้องตรวจเลือด จะได้รู้ว่าพร้อมมีลูกหรือเปล่า
หลังจากได้กรุ๊ปเลือดของมุกหอมมาบอกหยาดพิรุณแล้ว

ปรากฏว่าเลือดของสองคนเป็นกรุ๊ปเดียวกัน หยาดพิรุณถึงกับเครียดจัด

เพราะถ้ามุกหอมเป็นลูกของเธอ

แล้วตวงใจที่เกิดวันเดียวกับมุกหอมเป็นลูกของใคร?
ตวงใจกับพีรพลต่างก็อกหักช้ำรักหลังจากสงกรานต์

ประกาศแต่งงานกับมุกหอม แต่พีรพลก็ยืนยันต่อหน้ามุกหอม

และสงกรานต์ว่า ยังไงเขาก็ยังรักมุกหอม

แล้วความรักของเขาก็จะมั่นคงกว่าสงกรานต์ด้วย...

เมื่อหยาดพิรุณหายดีกลับมาอยู่บ้านแล้ว

สงกรานต์พามุกหอมมาเรียนเชิญหยาดพิรุณไปงานแต่ง

และมุกหอมก็เชิญตวงใจเป็นเพื่อนเจ้าสาวด้วย

เพราะก่อนหน้านี้สงกรานต์ได้เชิญพีรพลเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวไว้แล้ว

ตวงใจเจ็บใจประกาศทันทีว่า เธอกับแม่ไม่มีทางไปร่วมอวยพร...

ตรงข้ามกับหยาดพิรุณที่พูดดีกับมุกหอมกว่าแต่ก่อน

ถามไถ่ว่าแต่งงานแล้วยังจะขายส้มตำอยู่หรือเปล่า
"จะให้นั่งเป็นคุณนายรับเงินเดือนสามีนี่ ทำไม่เป็นจริงๆค่ะ

มุกหอมมันเกิดมากับครกกับสาก ก็คงต้องตายคาครกส้มตำ"
"งั้นกลับมาขายที่ตลาดฉันมั้ย" สิ้นคำของหยาดพิรุณ

ตวงใจกับเจียมร้องค้านทันที แต่หยาดพิรุณเหมือนไม่ใส่ใจ

พูดต่ออย่างเยือกเย็น "ฉันไม่ได้ทำเพื่อเธอ

แต่ฉันสงสารสงกรานต์ที่ต้องมีเมียเข็นรถส้มตำ

ร้องเรียกไปตามซอกตามซอย ยังไงก็ขอให้เห็นแก่หน้าตาผู้ใหญ่ไว้บ้าง

เพราะเธอไม่ได้แต่งงานกันแค่สองคน"
"ที่รักว่ายังไงคะ มีคนหน้าบางอายแทนคุณ" มุกหอมแกล้งถามเสียงหวาน
"ผมอยากให้มุกหอมกลับมาขายที่ตลาดคุณน้า"
"แล้วไม่อายเหรอคะ มีเมียเป็นแม่ค้าส้มตำ แทนคุณหนูไฮโซ"
"คนที่อายควรจะเป็นเธอนะมุกหอม ที่คอยตามไล่เก็บของเก่าที่ฉันโละทิ้ง"

ตวงใจกระแทกเสียงแล้วมองหน้าสงกรานต์ ก่อนจะสะบัดหน้าพรืดออกไป

เจียมรีบลุกตาม
"หวังว่านี่จะเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของเธอนะ มุกหอม"
"ของเราค่ะ คุณหยาดพิรุณ เพราะฉันยังจำได้ดีว่าเรามีเรื่องติดค้างกันอีกเยอะ"
สงกรานต์รู้สึกอึดอัดไม่น้อยที่ต้องยืนอยู่

ท่ามกลางสายตาตอบโต้กันของมุกหอมกับหยาดพิรุณ...

พอสงกรานต์กับมุกหอมลากลับไปแล้ว

หยาดพิรุณแอบลอบมองอาการหวงแหนของเจียม

ที่มีต่อตวงใจด้วยความสงสัย จากนั้นหยาดพิรุณดอดไป

พบทิพยงค์กับราชาที่บ้าน ขอร้องให้ทั้งคู่รับสงกรานต์กับมุกหอมมาอยู่ที่นี่

หลังจากพวกเขาแต่งงานกัน เพราะเธอมีเรื่องต้องสะสางกับมุกหอมหลายเรื่อง
ทิพยงค์กับราชาที่ตอนแรกปฏิเสธเสียงแข็ง พอได้ยินว่ามีเรื่องสะสาง

จึงเข้าใจไปเองว่าหยาดพิรุณจะแก้แค้นมุกหอม จึงยอมโอนอ่อน

และยังตั้งความหวังไว้ว่าหยาดพิรุณจะลดหนี้ได้สักล้านสองล้าน
เมื่อมุกหอมรู้จากสงกรานต์ว่าพ่อแม่ให้พากันกลับไปอยู่บ้าน

มุกหอมตอบรับทันที เพราะทางโน้นกล้าเชิญ เธอก็กล้าไป

พอใบคูณกับชมพูทักท้วงกลัวจะไม่สุขสบายเหมือนอยู่ที่นี่

สงกรานต์ก็รีบรับปากทั้งคู่ว่าจะดูแลมุกหอมเป็นอย่างดี

งานแต่งงานของมุกหอมกับสงกรานต์จัดขึ้นอย่าง

เรียบง่ายที่บ้านเช่า หยาดพิรุณปรากฏตัวโดยไร้เงาของตวงใจ

มุกหอมรับกล่องของขวัญมาจากหยาดพิรุณแล้วโยน

ทิ้งถังขยะอย่างไม่ไยดี แล้วประกาศขึ้นว่า
"สิ่งเดียวที่ฉันต้องการจากคุณคือการยอมรับความจริง

ว่าคุณเป็นอะไรกับฉัน"
"ถึงเวลา...เธอรู้แน่" หยาดพิรุณพูดเรียบๆ
"เชิญคุณน้ารดน้ำสังข์ให้ผมกับมุกหอม"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ อวยพรเสร็จแล้วก็กลับได้เลย"

มุกหอมยังหน้าตึง
"น้าไปก่อนดีกว่า มีความสุขมากๆนะสงกรานต์"
พอหยาดพิรุณเดินออกไป พีรพลก็เย้ยสงกรานต์ทันที

"พ่อแม่คุณไม่คิดจะให้เกียรติเจ้าสาวกันเลยหรือ

ไหนล่ะ ญาติผู้ใหญ่ของฝ่ายเจ้าบ่าว"
สงกรานต์หันขวับจ้องพีรพลอย่างไม่พอใจ

ขณะเดียวกันนั้น แนนนี่ วีณา และทวยเทพกำลังเยื้องกรายเข้ามาในชุมชน

แต่แล้วมาเจอกลุ่มของเฮียตู้เข้า สองฝ่ายเกิดปะทะคารมกันไปมา

จนกลายเป็นวางมวย มะเดื่อจึงต้องวิ่ง

แจ้นมาบอกในงานว่าแขกของสงกรานต์โดนยำอยู่ในซอย
ทุกคนวิ่งกรูไปทันที เห็นทวยเทพกำลังโดนเล้งกับเฮียตู้ล็อกคอ

ส่วนเจ๊สว่าง ลิลลี่ และคำปลิวก็ล้อมกรอบวีณากับแนนนี่ไว้
"พวกแกนี่มันหมาหมู่ไม่เลือกที่" พีรพลร้องด่า

สงกรานต์เองก็ทนไม่ไหว ที่พวกเฮียตู้ก่อเรื่องได้ตลอด

จึงด่าไปหลายคำ ก่อนจะดึงพวกแนนนี่ออกมา

ทิ้งพวกเฮียตู้ฮึดฮัดโห่ไล่หลังด้วยความเจ็บใจ
หลังเสร็จพิธี สงกรานต์เห็นมุกหอมตาแดงๆ

เขาเข้าใจความรู้สึกของเธอที่บ่นออกมาด้วยความน้อยใจ

"ไม่มีคำอวยพรจากยาย มีแต่คุณหยาดพิรุณ

เสียงด่าทอ ตบตี เสียงทะเลาะของเพื่อน"
ตกค่ำ สงกรานต์จึงพามุกหอมไปที่สวนสาธารณะใกล้ๆ

จุดพลุทำเซอร์ไพรส์จนมุกหอมตื่นเต้น คาดไม่ถึง
"ถึงมันจะเป็นวันที่ไม่มีอะไรน่าจดจำ แต่สำหรับผม

วันนี้คือวันที่ผมรอคอย เพราะผมจะได้กอดมุกหอมในฐานะคนรัก

ผมมีสิทธิจะดูแลมุกหอมเต็มที่ และผมจะมีมุกหอมอยู่เคียงข้างตลอดไป"
สงกรานต์ดึงมุกหอมมากอดและประทับจูบ ท่ามกลางพลุสว่างไสวสวยงาม

ooooooo

รุ่งขึ้น สงกรานต์พามุกหอมไปฮันนีมูนที่ทะเล

โดยมุกหอมขอหนีบเอาใบคูณกับชมพูไปด้วย...

ขณะที่ทุกคนกำลังเที่ยวอย่างเพลิดเพลินมีความสุข

โดยเฉพาะมุกหอมกับสงกรานต์นั้นลืมเรื่องบาดหมางกันไปชั่วขณะ

แต่แล้วพวกตัวป่วนอย่างแนนนี่ วีณา

และทวยเทพก็มาปรากฏตัว ซึ่งทั้งหมดเอาเรื่องงานมาอ้าง
พีรพลก็เป็นอีกคนที่โผล่เข้ามา เพราะเขายังตัดใจจากมุกหอมไม่ได้

ทำให้สงกรานต์ออกอาการหึงหวง จนเกิดเขม่นกันไปมา

เพราะมุกหอมก็ยังให้ความสนิทสนมกับพีรพลเหมือนเดิม

แม้จะเป็นในฐานะเพื่อนก็ตาม
เมื่อกลับจากทะเล สงกรานต์พามุกหอมเข้าไปอยู่ในบ้านของเขา

ทิพยงค์กับราชาจำใจต้อนรับลูกสะใภ้ตามที่หยาดพิรุณขอร้องไว้

แต่พอเห็นภาพหวานชื่นระหว่างมุกหอมกับสงกรานต์

ทิพยงค์ก็อดประชดด้วยความหมั่นไส้ไม่ได้
"หวานกันเหลือเกินนะ"
"แน่นอนครับ แม่เตรียมซ้อมอุ้มหลานไว้ได้เลย เพราะน้ำยาผมเข้มข้น"
มุกหอมเขินแอบหยิกสงกรานต์หมับ
"ฉันไม่ต้องการหลานสายเลือดแม่ค้า

อย่าได้คิดจะเอาลูกแกมาใช้นามสกุลฉัน"

ทิพยงค์สะบัดเสียงแล้วเดินเชิดออกไป มุกหอมอดกลั้น หันมาทางสงกรานต์
"เห็นหรือยังคะว่าเลือดผู้ดีมันไม่มีวันผสมกับเลือดแม่ค้า"
"แต่ถ้าเราพิสูจน์ได้ว่าคุณเป็นลูกคุณน้า..."
"วันนั้นฉันคงหัวเราะสะใจ ที่แม่คุณจะกลับมางอนง้อสะใภ้ต้อยต่ำติดดินคนนี้

เพราะเห็นแก่เงิน" มุกหอมจ้องหน้าสงกรานต์ด้วยสายตาขุ่นเคือง...
ทางด้านตวงใจ นับวันก็ชอบพูดจาประชดประชันหยาดพิรุณ

อย่างวันนี้ก็ถามแม่ว่า ไม่ไปบ้านสงกรานต์หรอกเหรอ

พอได้คำตอบว่าไม่ เพราะแม่ไม่มีธุระ ตวงใจกลับย้อนว่า
"นึกว่าจะไปหาลูกสาวนอกไส้"
"ตวง อย่าประชดแม่เรื่องมุกหอม"
"ก็ตวงคิดว่าแม่อยากได้มุกหอมเป็นลูกอีกคน"
"ถ้าเป็นอย่างนั้น ตวงจะเสียใจหรือเปล่า"
"ไม่หรอกค่ะ ตวงจะไม่มานั่งเสียใจฟูมฟาย

แต่ตวงจะเอาชีวิตคนที่มันมาแย่งความสุขของตวง

ถึงแม่ไม่เคยสอนตวงทำร้ายใคร แต่ตวงก็จะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีตัวเอง"
หยาดพิรุณมองตวงใจอย่างหนักใจ

ส่วนเจียมที่แอบมองอยู่ด้านบนรู้สึกร้อนใจ ต้องทำอะไรสักอย่างเร็วๆนี้
วันเดียวกันนี้เอง เสกมาด้อมๆมองๆที่หน้าบ้านหยาดพิรุณ

พอเห็นยามจึงรบเร้าจะให้พาเข้าไปพบหยาดพิรุณ

ยามจึงบอกต่อสาวใช้ให้ไปรายงานเจ้านาย

แต่โชคไม่เข้าข้างเสก เจียมเจอสาวใช้คนนั้นตรงหน้าบ้าน

พอรู้ว่ามีคนชื่อเสกมาขอพบหยาดพิรุณ

เจียมรีบสั่งไม่ต้องบอกคุณนาย เธอจะออกไปดูเอง

พอเสกเห็นเจียมก็สะดุ้งตกใจ เจียมไม่พูดพล่าม

ใช้ไม้ฟาดเสกจนล้มกลิ้ง แล้วยังถือมีดสปริงตามซ้ำ

แต่เสกหลบหลีกและบิดข้อมือเจียมจนมีดปาดโดนแขนเจียมได้เลือด

ยามเห็นเหตุการณ์ ตะโกนลั่นว่าเจียมถูกแทง เสกตกใจจึงผละวิ่งหนีไปทันที
หยาดพิรุณวิ่งออกมาเห็นหลังเสกไวๆ ถามเจียมว่าเสกมาที่นี่ใช่ไหม

เจียมปฏิเสธว่าไม่ใช่ มันเป็นพวกโรคจิตมาด้อมๆมองๆหลายทีแล้ว

เจียมเลยไล่มันไป
"แต่เด็กบอกว่าเสกมาหาฉัน" แล้วหยาดพิรุณหันไปที่ยาม

ยามจึงตอบตามที่เจียมสั่งไว้

"คนบ้าครับ"
หยาดพิรุณจับข้อมือเจียมที่เลือดไหล บอกว่าจะพาไปทำแผล
เจียมรีบปฏิเสธปากคอสั่น แต่หยาดพิรุณยืนยันด้วยแววตาจับพิรุธว่า
เธอปล่อยให้เจียมตายไม่ได้หรอก...

ooooooo