ตอนที่ 8 (ต่อ)
"รีบกลับๆไปมีลูกมีหลานยั้วเยี้ย ทำนา ทำไร่ ขายส้มตำประทังชีวิตเลย" ตวงใจปากดีอีก พีรพลขยับ สงกรานต์รีบเอามือยันอกพีรพลทันที
"ไม่มีฝีมือทำให้ผู้หญิงรัก ก็อย่ามาพาลกับแฟนชาวบ้าน ออกไป"
"ฉันไปแน่ เพราะอยู่ที่นี่นานๆ มันเหม็นกลิ่นคนรวยใจต่ำ เฝ้าไว้ดีๆนะตวงใจ ล่ามแฟนเธอไว้ อย่าให้หลุดออกไปส่ายกับสาวๆคนอื่นอีกล่ะ เดี๋ยวฉันจะหัวเราะทีหลังดังกว่า" พีรพลยิ้มเยาะ เดินออกไป ตวงใจแทบเต้น
"เห็นมั้ยคะ เพราะมุกหอมเข้ามาคนเดียว ทั้งตวงทั้งคุณถึงโดนคนชั้นล่างด่าเอาๆ ดีแล้วค่ะ ที่ปล่อยมุกหอมให้ไปพ้นๆ"
"ใครบอกว่าผมจะปล่อยมุกหอม"
ตวงใจเงยหน้ามองสงกรานต์อย่างนึกไม่ถึง...ยิ่งพอทิพยงค์รู้เข้าก็เต้นไปอีกคน รับไม่ได้กับความคิดลูกชาย
"นี่แกประสาทกลับ หรือว่าโง่จริงๆ ที่คิดจะเกี่ยว นังแม่ค้าเอาไว้"
"ไม่ดีเหรอครับ ก็แม่สอนผมเองว่าอะไรใกล้มือให้คว้าไว้ก่อน"
"ผู้ชายอย่างแกเนี่ย มันต้องตายเพราะปากติดเชื้อ เชื้อยอกย้อน แล้วยังงี่เง่า ไร้รสนิยม"
"ลูกสงกรานต์ที่รักของพ่อ ช่วยคิดหน้าคิดหลังอีกครั้งได้ไหมลูก"
"คิดแล้วครับ เกิดมาผมไม่เคยโดนผู้หญิงดูถูกถึงขนาดนี้ เพราะฉะนั้น ถ้าคนอย่างสงกรานต์เอาคืน ผู้หญิงปากจัดอย่างมุกหอมก็ต้องทั้งเจ็บทั้งแสบแทบกระอัก" สงกรานต์พูดหน้าเครียด ตาขุ่น...
ooooooo
มุกหอมและใบคูณพายายแคกลับไปมุกดาหารได้ไม่ทันข้ามวัน สงกรานต์ก็ตามมาตอแยมุกหอม โดยมีตวงใจเกาะติดมาด้วย ส่วนพีรพลที่รักและเป็นห่วงมุกหอมก็ตามมากล่อมจะให้มุกหอมพายายกลับไปกรุงเทพฯ ไปเริ่มต้นใหม่ ไม่ต้องเกี่ยวข้องกับหยาด-พิรุณ สงกรานต์ และพวกอันธพาลอย่างเล้ง
ขณะที่มุกหอมยังตัดสินใจไม่ได้ สงกรานต์ก็พยายามเข้ามาแทรก แม้จะไม่แสดงความรู้สึกที่มีต่อมุกหอมอย่างเด่นชัดเพราะเกรงใจตวงใจ แต่สงกรานต์กับพีรพลก็เกิดเขม่นกันอย่างหนัก ชิงดีชิงเด่นกันทุกเรื่อง ท้าทายกันสารพัด จนตวงใจต้องตามวีณามาช่วยอีกแรง เพราะทางนี้มุกหอมมีใบคูณ และแก้วฟ้า เพื่อนกะเทยอีกคนร่วมแก๊ง เลยเกิดเหตุการณ์วุ่นวายกันใหญ่ ทั้งแข่งกันเก็บไข่มดแดง แข่งกันจับปลาในหนองน้ำ จนเกิดสงครามดินโคลนเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปด้วยกัน
เท่านั้นยังไม่พอใจ วีณายังนำเสนอวิธีสร้างความอับอายขายหน้าให้มุกหอม ยุให้ตวงใจท้ามุกหอมแข่งตำส้มตำ โดยให้ชาวบ้านมาเป็นกรรมการ แล้วในระหว่างแข่งขันวีณาก็ใช้กลโกงทำให้มุกหอมตกเป็นผู้แพ้ ถูกมองเป็นคนตุกติกขี้โกงกลั่นแกล้งตวงใจ
มุกหอมไม่ยอมรับ และยืนยันในความบริสุทธิ์ของตัวเองด้วยการขอแข่งใหม่ วีณาเห็นท่าไม่ดีรีบโวยขึ้น
"ไม่นะคะ แค่นี้คุณตวงก็อายคนจะแย่แล้ว กลับเถอะค่ะ...สงกรานต์ พาคุณตวงกลับเถอะ"
ตวงใจรีบดึงสงกรานต์ แต่สงกรานต์ยังมองมุกหอม ตวงใจเลยสะบัดด้วยความน้อยใจ
"เอาเลยค่ะ อยู่สิคะสงกรานต์ อยู่ต่อกับมุกหอม ตวงจะได้รู้ว่าชีวิตตวงไม่มีความหมายกับคุณเลย" ว่าแล้วตวงใจหลับหูหลับตาวิ่งเรียกร้องความสนใจ จะข้ามถนนไปอีกด้าน ทันใดมีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็ว และเกือบเฉี่ยวชนตวงใจ ถ้ามุกหอมไม่โดดไปผลักหลบเสียก่อน
ผลปรากฏว่าตวงใจปลอดภัย แต่มุกหอมได้รับบาดเจ็บที่แขนขวาและตกใจจนหมดสติ พีรพลต้องรีบพาไปหาหมอ พอสงกรานต์ตามไปดูอาการ จึงถูกพีรพลด่ารุนแรงจนเดินคอตกกลับออกไป
ฝ่ายตวงใจรีบกลับมาเก็บกระเป๋าที่โรงแรมเพื่อเดินทางกลับกรุงเทพฯ พอวีณามาเตือนให้ไปเยี่ยมมุกหอมตามมารยาท หรือเป็นการแสดงน้ำใจก็ได้ ตวงใจกลับบอกว่า เธอไม่มีน้ำใจให้คนระดับมุกหอม วีณาจึงว่าตวงใจงกกระทั่งน้ำใจ อีกหน่อยจะไม่มีใครคบ เท่านั้นเองตวงใจหันขวับมาจ้องวีณาตาเขียว วีณาเลยต้องเอาตัวรอด เปลี่ยนเรื่องถามตวงใจว่า ไม่รอกลับพร้อมสงกรานต์หรอกเหรอ?
เมื่อตวงใจโทร.หาสงกรานต์ ก็ได้รับคำตอบว่า ให้เธอกลับไปก่อน เขาจะอยู่รอจนแน่ใจว่ามุกหอมไม่เป็นอะไรแล้ว...จากนั้นสงกรานต์เข้าไปเยี่ยมมุกหอมอีกครั้ง ซึ่งพีรพลกับใบคูณยังเฝ้าอยู่ สงกรานต์ขอโทษมุกหอมแทนตวงใจ แต่มุกหอมอยากได้ยินคำขอโทษจากปากของตวงใจมากกว่า สงกรานต์จึงบอกให้รู้ว่าตวงใจกลับกรุงเทพฯไปแล้ว
ตกตอนค่ำ มุกหอมกลับมาบ้าน สองหนุ่มยังมาป้วนเปี้ยนและเกิดทุ่มเถียงกระทบกระเทียบกันด้วยเรื่องมุกหอม ระหว่างนี้เองเสกสะพายเป้เข้ามา พอเห็นสองหนุ่มแย่งชิงมุกหอมกัน เสกซึ่งมีศักดิ์เป็นลุงของมุกหอมก็โวยวาย และไม่ยอมรับไหว้
สองหนุ่มนั่นด้วย
พอเสกรู้ว่ามุกหอมพายายแคกลับมาอยู่บ้าน ก็โมโหโกรธาขว้างปาข้าวของโครมคราม ทั้งด่ามุกหอมโง่เง่าพายายกลับมาอดตาย นึกเหรอว่าแค่ขายส้มตำที่นี่จะเลี้ยงแม่ของเขาให้สบายได้ ยายแคออกรับแทนว่า ทุกวันนี้มุกหอมก็เลี้ยงแม่อยู่แล้ว
"จนคนเดียวไม่พอหรือไง ถึงต้องพาเพื่อนมาช่วยกันกินกันใช้" เสกหันไปเตะที่นอนพีรพลกระเด็น ใบคูณผวากลัวเบียดซุกมุกหอม เสกยิ่งเดินมาใกล้ มองใบคูณอย่างพอใจ "แต่เพื่อนแกก็หน้าตาดีนะ"
http://variety.mcot.net/inside_novel.php?novell_id=145202560
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น