บรรยากาศในงานเลี้ยงวันเกิดของอนิรุทธิ์ดูคึกคัก
วิกันดานั่งโต๊ะเดียวกับ ฉวีเพ็ญ อนงค์นารถ สีหนาทและพลเวทย์
ส่วนอนิรุทธิ์นั่งอยู่ที่โต๊ะอรอินทร์ ถาวร วรนารีและสิทชัย
นงค์นารถกับฉวีเพ็ญเห็นอรอินทร์คอยกระซิบกระซาบพลางหัวเราะต่อกระซิกกับ
อนิรุทธิ์อย่างสนิทสนมก็นึกสงสัยจึงสะกิดถามวิกันดา ว่าเธอคนนั้นเป็นใคร
"น้องสาวคุณถาวร เพิ่งกลับจากออสเตรเลีย" วิกันดาปรายตามองอรอินทร์
"ทำไมถึงได้ดูสนิทสนมกับคุณรุทธิ์ถึงขนาดนั้นล่ะ
เขาผูกขาดคุยกับคุณรุทธิ์คนเดียวเลยนะ รู้หรือเปล่าว่าคุณรุทธิ์มีลูกมีเมียแล้ว"
ฉวี เพ็ญกับอนงค์นารถใส่เป็นชุด พลเวทย์กับสีหนาทมองหน้าภรรยาตัวเองแล้วทำท่าอึดอัด
สีหนาทรีบสะกิดชวนฉวีเพ็ญกลับ วิกันดาได้ยินก็เอ่ยถามว่างานไม่สนุกหรือ
อนงค์นารถจึงหันไปสั่งพลเวทย์ให้ชวนสีหนาทออกไปยืดเส้นยืดสายก่อนแล้วค่อย
กลับมาเต้นรำ พลเวทย์ทำท่าตกใจเมื่อรู้ว่าต้องออกไปเต้นรำเพราะกลัวบาป
อนงค์นารถนึกรำราญสามีตัวเอง สีหนาทจึงดึงพลเวทย์ออกไป
วิกันดามองตามทั้งคู่แล้วบ่นว่า "ท่าทางคุณเวทย์กับคุณสีหนาทจะไม่ค่อยสนุก"
แต่ฉวีเพ็ญกับอนงค์นารถกลับหัวเราะบอกว่าถ้าสามีกลับมาจะลากออกไปเต้นรำให้เข็ด
อนิรุทธิ์ขยับตัวบอกกับอรอินทร์ว่า ขอตัวเดี๋ยว อรอินทร์สวมบทนางเอกถามว่า
"จะไปหาคุณพี่หรือคะเชิญค่ะ อรก็กำลังจะบอกพี่รุทธิ์เหมือนกัน
ปล่อยให้เธอนั่งกับเพื่อนตั้งนานแล้ว" อนิรุทธิ์ยิ้มรับแล้วลุกออกไปหาวิกันดา
วรนารีมองตามอนิรุทธิ์แล้วแอบกัดอรอินทร์ "ร้ายลึกนะยะ"
"ของอย่างนี้ต้องใจกว้างหน่อย" อรอินทร์ยิ้มอย่างมีแผน
หันไปมองอนิรุทธิ์ที่พาวิกันดาออกไปเต้นรำเปิดฟลอร์ "อรเขาชมคุณแทบไม่ขาดปากเลย"
อนิรุทธิ์ชวนคุย "ไม่ชมก็แย่แล้วค่ะ อุตส่าห์ปล่อยสามีให้ไปนั่งคุยด้วยตั้งนาน"
"ไม่ใช่อย่างนั้น" "แล้วมันอย่างไหนล่ะคะ นั่น
เขาออกมาเต้นกับคุณสิทธิชัยแล้วละค่ะ" วิกันดาว่า
อนิรุทธิ์หันไปดูก็เห็นอรอินทร์ส่งยิ้มหวานให้ เขาหันกลับมาตัดพ้อวิกันดาว่า
ชอบจับผิดเขา แต่วิกันตอกกลับว่า "พนันกันไหมล่ะคะ ฉันว่าฉันจับถูก"
แล้วเพลงก็เปลี่ยนจังหวะเป็นลาติน อนิรุทธิ์ ชวนวิกันดากลับโต๊ะอ้างว่า ไม่ถนัด
ในขณะที่อรอินทร์ยังคงเต้นอยู่กับสิทธิชัยอย่างมีชั้นเชิงและสวยงาม
แล้วเธอก็ส่งสายตาท้าทายมายังอนิรุทธิ์
อนงค์นารถโกรธแทนวิกันดาจึงชวนวิกันดาออกไปเต้นแข่งกับอรอินทร์ แต่วิกันดาปฏิเสธ
"เราไม่อยากออกไปให้ใครเปรียบเทียบ"
อนงค์นารถพอจะเข้าใจเมื่อเห็นสายตาอนิรุทธิ์จับจ้องไปที่อรอินทร์
แล้ววิกันดาก็ลุกออกไปข้างนอกโดยที่อนิรุทธิ์ไม่ทันรู้ตัว พล
เวทย์กับสีหนาทที่จะกลับเข้างาน พบวิกันดาเดินสวนออกมาก็แปลกใจ
วิกันดาบอกกับทั้งคู่ว่า จะออกมานั่งสักพักสักหน่อย
เพราะข้างในเปิดเพลงเสียงดังเธอรู้สึกปวดหัว สองหนุ่มอาสาอยู่เป็นเพื่อน
แต่วิกันดาปฏิเสธ พวกเขาจึงเดินกลับเข้าไปในงาน
แล้วบอกับภรรยาของพวกตนว่าวิกันดาหนีออกไปนั่งที่ล็อบบี้แล้ว
ฉวีเพ็ญกับอนงค์นารถที่กันท่าอรอินทร์อยู่รีบออกไปตามวิกันดา
อรอินทร์จึงได้โอกาสเข้ามาลากอนิรุทธิ์ออกไปเต้นรำด้วยกัน อนงค์นารถกับ
ฉวีเพ็ญพาวิกันดากลับเข้าไปในงาน
เพราะอยากจะรู้ว่าอรอินทร์กับอนิรุทธิ์จะยังกล้าอยู่ไหม ถ้าเห็นวิกันดา
แล้วทั้งคู่ก็ต้องอึ้งเมื่อเห็นอรอินทร์ซบอนิรุทธิ์ด้วยอากัปกิริยาเคลิบ
เคลิ้มในจังหวะเพลงหวานเพราะมีวรนารีคอยกำกับนักตรีให้ วิกันดาซ่อนความเจ็บปวด
เธอมองภาพนั้นด้วยสีหน้าสงบ ฉวีเพ็ญกับอนงค์นารถทนไม่ไหวจะลากวิกันดาเข้าไปลุย
แต่วิกันดาบอกว่า "ช่างเถอะ" "แม่พระ" อนงค์นารถกับฉวีเพ็ญต่อว่า
วิกันดานิ่งนัยน์ตามีแววขมขื่น
แล้วกลับนิ่งสนิทจนคนอื่นอ่านไม่ออกว่าเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ หลัง
จากงานเลี้ยงเลิกลา อรอินทร์ก็อ้อนให้อนิรุทธิ์ตามเธอไปที่รถ
เพื่อมอบของขวัญให้แล้วหันมาพูดยั่ววิกันดาว่า
เธออยากให้อนิรุทธิ์เป็นคนสุดท้ายเพราะเขาจะได้จำได้ "ไปซิคะรุทธิ์
เดี๋ยวจะได้รีบกลับ" วิกันดาสั่ง อนิรุทธิ์ขยับจะออกเดินกับอรอินทร์
อนงค์นารถสั่งให้วิกันดาตามไปด้วย เธออ้างกับทุกคนว่า "เดี๋ยวนี้ปาปารัชซี่เยอะแยะ
ไปรับมอบของขวัญกันสองต่อสองเดี๋ยวจะเป็นข่าว
เพราะถึงไม่ใช่ดาราแต่วิก็มีคนรู้จักมากค่ะ"
"คุณพี่นี่เป็นเพื่อนที่ประเสริฐที่สุดในโลกเลยนะคะ" วรนารีแขวะ " ยอมรับค่ะ
คงเป็นเพราะวิเขาเป็นผู้ดี ชนิดดีเข้าไปถึงแก่น
ไม่ใช่ดีแต่เปลือกพวกเราเลยต้องช่วยเป็นหน่วยตอบโต้ให้" อนงค์นารถใส่อีกชุด
อนิรุทธิ์เห็นท่าไม่ดีรีบชวนวิกันดาไปด้วยกัน
ส่วนสีหนาทกับพลเวทย์ก็รีบชวนภรรยากลับทันที "Happy Birthday ค่ะ
ขอให้พี่รุทธิ์มีความสุขมากๆ แล้วก็สมความปรารถนาทุกอย่างนะคะ"
อรอินทร์ส่งของขวัญให้ "ขอบคุณครับ อรก็เช่นกัน" "พี่รุทธิ์ทราบหรือคะ
ว่าอรปรารถนาอะไร" อรอินทร์ส่งสายตาท้าทาย วิกันดาคาดไม่ถึง
วรนารีหัวเราะชอบใจแล้วแกล้งเตือน "อรจ๋า เกรงใจภรรยาพี่รุทธิ์บ้างซิ
อรเขาเป็นคนเปิดเผยอย่างนี้เองค่ะ คุณพี่อย่าถือเลยนะคะ" วรนารีหันมาคุยกับวิกันดา
"ไม่ถือหรอกค่ะ รุทธิ์เขามีผู้หญิงมาติดพันเยอะ ถ้าถือละก็คงเลิกไปนานแล้ว"
"วิเขาเป็นคนที่เข้าใจผมมากที่สุด" อนิรุทธิ์เข้ามาโอบวิกันดาด้วยความรัก วิ
กันดาพูดทีเล่นทีจริงว่า เธอพยายามเข้าใจ ไม่ใช่เข้าใจ
ถาวรอึดอัดใจมากจึงรีบชวนอรอินทร์กับวรนารีกลับ
สองสาวยกมือไหว้ลาอนิรุทธิ์กับวิกันดา แล้ววิกันดาก็เดินกลับไปที่รถ
อนิรุทธิ์รีบตามไปจับมือวิกันดาพร้อมกับคำขอบคุณ วิกันดาหันมาถามว่า
ขอบคุณเรื่องอะไร "ก็ที่คุณจัดการให้เรียบร้อยหมดทุกอย่าง"
"นึกว่าขอบคุณเรื่องอื่น" วิกันดาดึงมือจากอนิรุทธิ์แล้วเดินเร็วๆ ไปที่รถ
อนิรุทธิ์รีบเดินตาม " คุณเองก็รู้ว่าผมเป็นของผมอย่างนี้เป็นมาตั้งแต่ก่อนแต่งงาน
จนแต่งงานมีลูก ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนผมได้ ผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นของผม ยกเว้นคุณ"
อนิรุทธิ์ยืนยัน "ฉันควรจะดีใจหรือเสียใจดีคะ" วิกันดาหันมามอง
"ถ้าคุณเข้าใจผมสักนิด ให้อภัยผมสักหน่อยไม่ว่าคุณจะเหยียดหยามว่า
ผมสันดานบาปหยาบช้าแค่ไหน ผมก็ยอม" "เท่าที่เป็นอยู่นี้
ถ้าไม่เรียกว่าเข้าใจและให้อภัย แล้วจะเรียกว่าอะไรคะ"
วิกันดาอัดอั้นตันใจจนน้ำตาคลอ
อนิรุทธิ์สีหน้าแววตาอ่อนลงเขาเอื้อมมือมากุมมือวิกันดาไว้ถามว่า "
คุณกลัวอรอินทร์ใช่ไหม กลัวว่าผมจะยกย่องเขาเทียบเท่ากับคุณ
ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ขอให้เลิกกลัวได้แล้ว เพราะผมยืนยันว่าคุณอยู่เหนือเขา
เหนือผู้หญิงทุกคน" วิกันดาค่อยๆ ดึงมือออก สีหน้ายังคงเดิม ถาวรตำหนิอรอินทร์ทันที
เมื่อกลับมาถึงบ้านเพราะไม่พอใจกับการกระทำของเธอเป็นอย่างมาก แต่อรอินทร์ก็สวนว่า
ชีวิตเป็นของเธอ เธอจะทำอะไรก็ได้
และถ้าถาวรคิดว่าการกระทำของเธอทำให้วิกันดาเดือดร้อนล่ะก็คิดผิด "
อรไม่เห็นเขาจะมีท่าทางเดือดร้อน สักนิดเดียว
ถ้าหากจะมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพี่รุทธิ์กับอร เขาเองก็มีส่วนผิดด้วย
ผู้หญิงจืดชืดเย็นชา ได้แต่พูดจากระทบกระเทียบเปรียบเปรยอย่างนั้น
ไม่ว่าผู้ชายที่ไหนก็เบื่อค่ะ โดยเฉพาะผู้ชายอย่างพี่รุทธิ์"
พูดจบอรอินทร์ก็เดินหนีไป ถาวรกลุ้มได้แต่มองตาม ถาวรโทรตามให้เจนจบมา พบน้องนิ่ม
เพราะหวังให้อรอินทร์ได้สำนึกตัวบ้าง
แต่อรอินทร์กลับอาละวาดใส่เจนจบพร้อมไล่ออกไปจากบ้าน
เพราะไม่ต้องการให้เขามาวุ่นวายกับนิ่มอีก นิ่มเสียใจที่เห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน
บัวพานิ่มไปปลอบใจ
แต่นิ่มก็ยืนยันว่าเธออยากให้พ่อกับแม่มาอยู่ด้วยันเหมือนกับเพื่อนๆ ที่โรงเรียน
บัวพูดไม่ออกนึกเวทนาหนูน้อยจับใจ อรอินทร์โทรไปปรับทุกข์กับวรนารีเรื่องเจนจบ
วรนารีแนะนำว่า " ถึงอรกับคุณเจนจบ จะขาดกันไปแล้ว แต่เขาก็ยังเป็นพ่อของหนูนิ่ม
ซึ่งอรปฏิเสธไม่ได้ เอาอย่างนี้ซิ ตกลงกับเขาให้ดีว่าเขาจะมาเยี่ยมลูก วันไหน
แล้วพอถึงวันนั้นอรก็ไม่ต้องอยู่บ้าน หรือถ้าอรจะอยู่บ้านก็ให้เขาพาลูกไปเที่ยว"
"ฉันเกลียดเขา ไม่อยากให้มาวุ่นวายกับลูก" " ถ้าอย่างนั้น
อรก็ต้องหงุดหงิดอยู่อย่างนี้แหละ ลองดูคุณวิกันดาเป็นตัวอย่างซิ
สามีเจ้าชู้ขนาดไหน เขาก็ยังว่างเฉย คุณรุทธิ์ถึงไปไหนไม่รอด ในทำนองเดียวกัน
ถ้าอรวางเฉย คุณเจนจบเขาก็เลิกกวนประสาทไปเอง อรก็จะได้ไม่หงุดหงิด" วรนารีกล่อมต่อ
อรอินทร์ครุ่นคิด อรอินทร์พานิ่มมาเล่นกับนุ่นและโหน่งที่บ้านของวิกัน ดาในวันหยุด
และคอยชะเง้อมองหาอนิรุทธิ์ที่ยังไม่ลงมา จึงโดนวิกันดาว่ากระทบ
เพราะรู้ทันความคิดอรอินทร์ที่พาลูกมา "คุณพี่เป็นคนตรงดี ไม่รู้เป็นอะไร
อรรักคุณพี่จัง รักตั้งแต่เห็นครั้งแรก" อรอินทร์ส่งยิ้ม "แน่ใจนะคะว่าพูดไม่ผิดคน"
วิกันดาสวน อรอินทร์หัวเราะคิกคัก
แล้วหันไปมองอนิรุทธิ์ที่สวมเสื้อที่เธอซื้อให้เป็นของขวัญเดินเข้ามา
"ท่าทางพี่รุทธิ์จะชอบเสื้อที่อรให้นะคะ เห็นใส่บ่อยๆ"
อรอินทร์เปรยแล้วรีบเข้าไปทักทายอนิรุทธิ์
วิกันดาขยับตัวลุกหนีอ้างว่าจะไปเตรียมอาหารกลางวันวันในครัว อรอินทร์ขอตามไปช่วย
"ไม่ต้องค่ะ คุณอรอยู่คุยกับสามีพี่ดีกว่า เดี๋ยวเขาจะว่าพี่แย่งคุณอรไป"
วิกันดาเดินออกไป อรอินทร์กับอนิรุทธิ์มองตาม
นวลไม่ยอมออกมาช่วยเตื้องเตรียมอาหารเพราะโกรธเรื่องอรอินทร์
วิกันดาจึงสั่งให้เตื้องไปตามนวลออกมาและพูดเตือนว่า
"ถ้าฉันจะต้องไล่ผู้หญิงที่พยายามจะจับคุณผู้ชายออกจากบ้านทุกคนละก็บ้านนี้คงเหลือแค่เตื้องคนเดียว"
นวลรู้ตัวรีบกราบขอโทษวิกันดาทั้งน้ำตา แล้วเอ่ยว่า "นวลทราบแล้วค่ะ
นวลรู้ว่าคุณผู้ชายเจ้าชู้ แต่นวลขอประกาศก่อนว่า นวลยอมให้คุณผู้หญิงคนเดียว"
"แล้วไง เธอจะห้ามคุณผู้ชายอย่างนั้นหรือ" "ไม่หรอกค่ะ
แม้แต่คุณผู้หญิงยังห้ามไม่ได้ แล้วขี้ข้าอย่างนวลจะเผยอไปห้ามได้ยังไง
นวลมีวิธีของนวล" นวล สีหน้าแววตาเป็นประกาย
ขณะที่วิกันดาถอนใจเหมือนจะสังเวชตัวเอง และในระหว่างที่ทุกคนกำลังนั่งทานอาหาร
นวลก็แอบนึกไปว่าเธอได้เล่นงานอรอินทร์ด้วยการจับหัวอรอินทร์จิ้มลงไปในจาน
กับข้าวบนโต๊ะ "นี่เธอ เป็นอะไรไปหรือเปล่าจ๊ะ
เห็นยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่คนเดียว" เสียงอรอินทร์ตวาด นวล
สะดุ้งรู้สึกตัวรีบปฏิเสธ แล้วเดินกลับเข้าครัวทันที อรอินทร์มองตามอย่างจับผิด
อนิรุทธิ์รีบเปลี่ยนบรรยากาศถามวิกันดาว่า
ตกลงจะให้อรอินทร์มาเรียนทำกับข้าวกับเตื้องหรือเปล่า
เพราะอรอินทร์ติดใจฝีมือเตื้อง "ขอมาค้างด้วยค่ะ" อรอินทร์รีบบอก
วิกันดาส่ายหน้าตอบว่า ไม่มีความเห็น "คุณพ่อขา คุณแม่ขา
อาทิตย์หน้าหยุดตั้งหลายวัน นุ่นอยากไปเที่ยวทะเล" นุ่นเปิดประเด็นใหม่
นิ่มรีบยกมือบอกว่า เธอก็อยากไปเหมือนกัน อรอินทร์ได้โอกาสรีบสนับสนุนพวกเด็กๆ
"ดีเหมือนกันนะคะพี่รุทธิ์ คุณพี่ เราน่าจะพาเด็กๆ ไปเที่ยวทะเลกัน แหม
แค่นึกก็สนุกแล้วละค่ะ" "คุณแม่ขา ไปกันนะคะ" นุ่นเข้ามากอดวิกันดา
อรอินทร์สั่งให้นิ่มเข้ามาช่วยนุ่นอ้อนวิกันดาอีกคน วิกันดาส่งยิ้มให้เด็ก
อนิรุทธิ์แอบสบตากับอรอินทร์ "คุณแม่ขา นุ่นลงบ้านนิ่มก่อนได้ไหมคะ"
นุ่นหันมาอ้อนเมื่ออนิรุทธิ์จอดรถส่งอรอินทร์ นิ่ม
และบัวที่บ้านพักซึ่งถึงก่อนบ้านพักของวิกันดา
วิกันดาปฏิเสธเพราะอยากให้ลูกไปบ้านพักก่อน นุ่มหน้าสลด อรอินทร์รีบเอาใจรับปากว่า
ถ้าจัดของเสร็จแล้วเธอจะพานิ่มไปหานุ่นที่บ้านพักทันที
นวลที่ตามมาดูแลโหน่งกับนุ่นแอบมองอรอินทร์ด้วยสายตาเกลียดชัง
"น้องโหน่งนอนห้องใหญ่กับคุณพ่อนะลูก แม่จะนอนกับน้องนุ่น นวลอยู่ห้องนั้น" วิ
กันดาสั่งการเมื่อมาถึงบ้านพัก อนิรุทธิ์ถามถึงเหตุผลที่แยกกันนอน แต่วิกันดาไม่ตอบ
นวลจึงพึมพำบอกกับตัวเองว่า "สงสัยจะให้ลูกคอยเฝ้าพ่อ" "คุณแม่โกรธคุณพ่อหรือคะ
แล้วคุณแม่จะหย่ากับคุณพ่อหรือเปล่าคะ"
นุ่นเข้ามากอดวิกันดาเมื่ออยู่กันตามลำพังในห้อง
วิกันดาตกใจรีบถามลูกว่าเกิดอะไรขึ้น " แพรเพื่อนน้องนุ่นเขาบอกว่า
คุณพ่อคุณแม่ของเขาทะเลาะกันแล้วก็หย่ากันค่ะ หย่าแปลว่าไม่อยู่ด้วยใช่ไหมคะ
น้องนุ่นอยากให้คุณพ่อคุณแม่อยู่ด้วยกัน" "คุณพ่อ คุณแม่ก็อยู่ด้วยกันไงคะ
ไม่ได้แยกกันสักหน่อย" วิกันดาปลอบลูกสีหน้าหนักใจ วิ กันดา
อนิรุทธิ์และลูกทั้งสองนั่งคุยกันอยู่ที่ห้องรับแขก ความไร้เดียงสาของเด็กๆ
ทำให้วิกันดากับอนิรุทธิ์หันมาหัวเราะให้กันได้ แต่เวลาแห่งความสุขก็หมดลง
เมื่ออรอินทร์พาลูกสาวเข้ามาแล้วแยกให้เด็กๆ ออกไปเล่นกันข้างนอก
ส่วนเธอก็เข้ามาแทรกกลางระหว่างอนิรุทธิ์กับวิกันดาพร้อมทำใสซื่อขอยืมตัว
อนิรุทธิ์ไปเป็นเพื่อนลงเล่นน้ำทะเล ทำให้วิกันดาถึงกับพูดไม่ออก000000000000000
นวลกับบัวตามมาดูแลเด็กๆ ที่นั่งเล่นทรายอยู่ชายหาด
นวลไม่พอใจนักที่เห็นอนิรุทธิ์ลงเล่นน้ำกับอรอินทร์ จึงหันมาถามบัว
"เจ้านายของป้าเขาเป็นอย่างนี้หรอกหรือ ชอบมั่วกับผัวคนอื่น"
บัวหน้าตึงเพราะพอจะเดาออกว่าอะไรเป็นอะไรจึงปรามนวลให้รู้จักฐานะตัวเองบ้าง
"จะฐานะไหนก็ไม่พ้นเรื่องอย่างว่า" บัวนิ่วหน้าจะตอบ บัว จะสอนต่อ
แต่เจนจบเดินเข้ามาทักนิ่มเสียก่อน นิ่มดีใจมากที่ได้พบพ่อ สองพ่อลูกกอดกันแน่น
แล้ววิกันดาก็เดินออกมาพอดี บัวรีบแนะนำให้เจนจบรู้จักกับวิกันดา
เจนจบขอบคุณวิกันดาที่พานิ่มมาเที่ยวทะเลด้วย "ไม่เป็นไรค่ะ เด็กๆ
เขาชอบเล่นด้วยกัน" วิ กันดามองไปที่ทะเลเห็นอรอินทร์กำลังโผเข้าหาอนิรุทธิ์
เจนจบมองตามแล้วเปรยว่า "ผู้ใหญ่ก็ชอบเหมือนกัน" วิกันดาเม้มปาก
เจนจบรู้ตัวรีบขอโทษ ในตอนค่ำ อนิรุทธิ์พาทุกคนออกไปทานอาหารทะเล
อรอินทร์ขออนุญาติดูแลอนิรุทธิ์แทนวิกันดาที่กำลังช่วยบัวดูแลพวกเด็กๆ
เพราะนวลไม่ได้มาด้วย บัวไม่พอนักเธอขอให้วิกันดาไปดูแลอนิรุทธิ์เพราะเธอดูเด็กๆ
ได้ "ไม่เป็นไรค่ะ พี่บัว ถ้าคุณอร อยาก จริงๆ ก็ให้ทำไป" วิกันดาแอบจิก "โถ อร
อยาก คนเดียวเสียเมื่อไหร่ล่ะคะ พี่รุทธิ์เองก็ อยาก เหมือนกัน ใช่ไหมคะ พี่รุทธิ์"
"ถ้าอยากจริงๆ ก็เชิญค่ะ" วิกันดาตีหน้าขรึมแล้วหันไปแกะกุ้งให้นุ่น อนิรุทธิ์
หันมาเอาใจวิกันดา แต่วิกันดาไม่สน บัวมองอรอินทร์อย่างไม่พอใจนัก
แล้วจังหวะนั่นเอง เจนจบก็เดินเข้ามาทักพร้อมกับแนะนำตัวกับอนิรุทธิ์
เพราะเขาบังเอิญมาทานอาหารกับเพื่อนพอดี
อนิรุทธิ์เห็นวิกันดาพูดคุยกับเจนจบอย่างสนิทสนมก็ไม่พอใจนัก
เช่นเดียวกับอรอินทร์ที่อาละวาดใส่ทันทีเมื่อได้ยินเจนจบบอกว่าจะมารับนิ่ม
ไปเที่ยวในวันพรุ่งนี้ "บรรยากาศชักจะไม่ดีแล้ว ผมกลับไปที่โต๊ะดีกว่า
แล้วพ่อจะไปเยี่ยมที่บ้านนะคะ" เจนจบก้มลงจูบนิ่ม แล้วหันไปลาวิกันดา
อนิรุทธิ์จับตามองเจนจบเพราะอ่านสายตาเขาออก หลัง
จากทานอาหารเสร็จอนิรุทธิ์ก็มาส่งอรอินทร์
นิ่มและบัวที่บ้านพักแล้วช่วยอุ้มนิ่มที่หลับสนิทเข้าไปส่งในห้อง
วิกันดาได้แต่มองตามอย่างเจ็บช้ำ และเมื่อกลับมาถึงบ้านพัก
วิกันดาก็แยกตัวเข้าห้องทันที นวลแอบมาอ้อนอนิรุธิ์ แต่อนิรุทธิ์เดินหนีอ้างว่า
ง่วงนอนแล้ว นวลน้ำตาคลอ วิกันดาออกมายืน รับลมที่ระเบียง
แล้วหวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต
เมื่อครั้งที่เธอบอกับฉวีเพ็ญและอนงค์นารถว่าจะแต่งงานกับอนิรุทธิ์
ฉวีเพ็ญกับอนงค์นารถพยายามคัดค้านพร้อมกับเตือนว่า "วิ
ด็อกเตอร์อนิรุทธิ์น่ะตัวพ่อเลยนะ ตัวเองอย่าคิดว่าจะลบลายคาสโนว่าได้
เห็นมาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว" " วิก็ไม่ได้คิดว่าจะลบได้
แต่เราเชื่อว่ารุทธิ์เขามีความรับผิดชอบแล้วก็จริงใจกับเรา เรารู้ว่าพวกเธอหวังดี
แต่เราเชื่อว่าเราดูคนไม่ผิด แต่ถ้าหากเกิดอะไรขึ้นจริงๆ ก็คงต้องยอมรับ
เพราะเราเป็นคนเลือกเอง" วิกันดาบอกอย่างมั่นใจ "วิ..." อนิรุทธิ์เรียก
วิกันดาสะดุ้งรีบ เช็ดน้ำตา แล้วยกมือห้ามไม่ให้อนิรุทธิ์ถูกตัวเธอ
อนิรุธิ์อึ้งไปนิดแล้วตัดสินใจถามวิกันดาเรื่องเจนจบ
วิกันดาบอกอนิรุทธิ์ไปตามจริงว่า เธอบังเอิญพบเขาที่ชายหาดพร้อมยืนยันว่า
เจนจบรักลูกมาก ทำให้อนิรุทธิ์ไม่ชอบใจนักจึงพาลหาเรื่องต่อ
แล้วในที่สุดทั้งคู่ก็มีปากเสียงกัน "คุณก็ดีแต่ประชดประชัน
คุณนั่นแหละเป็นเมียที่หายาก และเข้าใจยากที่สุด
เวลาที่ผมมองคุณมันเหมือนเห็นเงาตัวเองในกระจก
แล้วก็เป็นเงาที่บิดเบี้ยวน่าเกลียดน่าขยะแขยงด้วย เพราะคุณดีเกินไป"
อนิรุทธิ์ต่อว่า "นั่นเป็นข้ออ้างของผู้ชายที่เริ่มเบื่อผู้หญิง
ทำไมไม่พูดออกมาตรงๆ ละค่ะ ว่าคุณเบื่อฉัน" "ผมไม่ได้เบื่อ แต่คุณเย็นชาเกินไป
ผมอยากให้คุณเป็นไฟบ้าง" " ฉันเป็นไม่ได้ ไม่เคยเป็น
แล้วก็ไม่เคยเสเสร้งให้คุณเห็นว่าเป็น คุณลองนึกย้อนไปซิค่ะ
มีบ้างไหมที่ฉันเคยเป็นไฟ ตอนนี้คุณหาไฟที่คุณต้องการเจอแล้ว ไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะ
คุณมีสิทธิที่จะเลือก ขอให้คุณบอกมาคำเดียว ฉันก็เข้าใจ" วิกันดาน้ำตารื้น
"คุณหมายถึงอะไร" อนิรุทธิ์อึ้ง "ผู้หญิงคนนั้น อรอินทร์
ถ้าคุณบอกมาคำเดียวว่าเลือกเขา" "ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนดีไปกว่าคุณ
ชั่วชีวิตของผม ผมสาบานได้ว่า จะไม่มีผู้หญิงคนไหนมาแทนคุณได้เลย" " ขอบคุณค่ะ
แต่ฉันต่างหากที่เริ่มจะหมดความอดทนกับการเป็นดอกไม้บนหิ้งพระเต็มที่แล้ว
คุณเก็บไปคิดดูแล้วก็ตัดสินใจเสีย ฉันให้โอกาสคุณ" วิกันดาเดินกลับเข้าห้องทันที
อนิรุทธิ์มองตามพลางถอนใจยาว และในคืนนั้นทั้งอนิรุทธิ์และวิกันดาต่างก็นอนไม่หลับ
ทั้งคู่มองลูกชายหญิงที่หลับอยู่ข้างแล้วนึกทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วย
ความเสียใจ00000000000000 เช้าวันใหม่
อนิรุทธิ์พาวิกันดานุ่นและโหน่งออกไปทานข้าวข้างนอกและพยายามเอาใจวิกันดา
เพราะหวังให้เธอหายโกรธ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
ส่วนอรอินทร์ก็รีบมาที่บ้านพักวิกันดา แต่เช้าเพื่อเป็นมือที่สาม
แต่นวลออกมาดักไว้พร้อมกับด่าประจานอรอินทร์ อรอินทร์โกรธจัดจะเข้าไปตบนวล
นวลร้องท้าอย่างไม่กลัว "เข้ามาเลย คันไม้คันมืออยากจะตบกับไฮโซมาหลายวันแล้ว" อร
อินทร์เห็นนวลเอาจริงก็ชะงัก แล้วบัวก็จูงนิ่มตามเข้ามา
แต่พอเห็นท่าทางของอรอินทร์กับนวล เธอก็ชะงัก แล้วแอบเตือนอรอินทร์ว่า
อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ แต่อรอินทร์ไม่รับฟัง เธอโทรไปปรึกษาวรนารี
วานารีร้องห้ามเสียงหลง "ต๊าย
อย่าไปแสดงให้ทั้งพี่รุทธิ์ของเธอกับคุณเมียหลวงของเขาเห็นนะว่าเธอหึงจน
ขนาดจะตบตีกับคนใช้ เดี๋ยวเขาได้ดูถูกตาย พี่รุทธิ์นี่ก็ช่างกระไรเจ้าชู้ไม่เลือก
ไม่เว้นแม้กระทั่งคนใช้ จะทำอะไรก็คิดให้ดีนะอร แต่ถ้าแน่ใจละก็ลุยเลย"
วรนารียุในตอนท้าย อรอินทร์ได้คิด เธอหัวเราะออกแล้วเตรียมแผนรับมือใหม่ อร
อินทร์กลับมาที่บ้านพักของวิกันดาอีกครั้งพร้อมกับออกคำสั่งให้นวลพานุ่นกับ
โหน่งออกไปจับปูลมที่ชายหาดกับนิ่มและบัว
นวลจำใจต้องทำตามเพราะอยู่ต่อหน้าอนิรุทธิ์และวิกันดา
แล้วอรอินทร์ก็หันมาอ้อนขออนุญาตวิกันดาพาอนิรุทธิ์ไปเล่นน้ำทะเลเป็นเพื่อน อีก
วิกันดามองหน้าอรอินทร์แล้วตอบกลับว่า "ตามใจค่ะในเมื่อคุณขาดแคลนถึงขนาด กล้ามาขอ
พี่ก็กล้าให้เหมือนกันแต่แค่ให้ขอยืมนะคะไม่ได้ให้ขาด" วิ
กันดาลุกขึ้นเดินเข้าไปทำใจอยู่ในห้อง อรอินทร์ทำบีบน้ำตาอ้อนอนิรุทธิ์ว่า
เธอรู้สึกผิดที่ให้วิกันดาโกรธ พร้อมฟูมฟายว่า ไม่ควรพบอนิรุทธิ์เลย
อนิรุทธิ์เข้ามาปลอบใจแล้วจะก้มลงจูบ
อรอินทร์ทำเล่นตัวแล้วชวนอนิรุทธิ์ไปที่บ้านของเธอเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าลง
เล่นน้ำทะเล อนิรุทธิ์กับอรอินทร์กำลังจะจูงกันลงทะเล
แต่เจนจบเข้ามาทักพร้อมถามหาวิกันดา
แล้วพูดตำหนิอรอินทร์ที่ทำตัวราวกับกับเป็นภรรยาอนิรุทธิ์เสียเอง
"กรุณาระวังคำพูดของคุณหน่อย คุณเจนจบ" อนิรุทธิ์ทั้งระอายทั้งไม่พอใจ "
ผมน่ะระวังที่สุดแล้วนะคุณ.คุณทั้งสองคนนั่นแหละควรจะระวังมากว่า คนอื่นๆ
เห็นน่ะยังพอว่าแต่ถ้าเด็กๆ
เห็นคงงงพิลึกว่าทำไมแม่เธอมาจูงมือพ่อของฉันขอตัวนะครับ"
เจนจบก้มหัวให้อนิรุทธิ์แล้วเดินจากไป อรอินทร์โกรธจนพูดไม่ออก
ในขณะที่อนิรุทธิ์ขบกรามแน่น เจน จบมาหาวิกันดาที่บ้าน
วิกันดาให้การต้อนรับและพูดคุยด้วยอย่างเป็นกันเอง เพราะนึกเห็นใจเจนจบ
เจนจบปรับทุกข์กับวิกันดาเรื่องชีวิตคู่ระหว่างเขากับอรอินทร์ที่มีอันต้อง
เลิกลากันไป
วิกันดานึกถึงเรื่องราวของตัวเองกับอนิรุทธิ์แล้วก็ถอนใจยาวเพราะขมขื่นไม่ แพ้กัน
เจนจบเห็นวิกันดาดูเครียดๆ จึงชวนออกไปเดินเล่น อนิรุทธิ์เห็น
ว่าแดดชักจะร้อนมากแล้วจึงชวนอรอินทร์ขึ้นจากน้ำ
อรอินทร์อ้อนขอขี่คออนิรุทธิ์กลับบ้านเพราะเล่นน้ำจนหมดแรง
อนิรุทธิ์ยอมตามใจและเมื่อมาถึงหน้าบ้าน
อรอินทร์ก็จูบแก้มรุทธิ์อย่างรวดเร็วเพื่อเป็นการขอบคุณ ทั้งคู่สบตากัน
บัวเข้ามาขัดจังหวะ อรอินทร์กับอนิรุทธิ์ผละจากกัน
แล้วอนิรุทธิ์ก็เดินกลับไปที่บ้านพัก เขาพบนวลยืนรออยู่ อนิรุทธิ์ถามหาเด็กๆ
"ดูที.วี. ค่ะ แต่คุณผู้หญิงไม่อยู่ ไม่ทราบไปไหน" นวลรายงาน
อนิรุทธิ์ชะงักสีหน้าไม่ดีนัก วิ กันดานั่งดื่มน้ำผลไม้อยู่ในร้านชายหาดได้สักพัก
ก็ชวนเจนจบกลับเพราะเป็นห่วงลูก และในระหว่างทางกลับบ้านพัก
เธอก็สะดุดกิ่งไม้ทำท่าจะล้ม เจนจบเข้ามาช่วยประคอง
และจังหวะนั่นเองอนิรุทธิ์ก็เห็นเข้าพอดี เขาไม่พอใจนัก
จึงเก็บเรื่องนี้มาต่อว่าวิกันดา เมื่อเธอกลับมาถึงบ้าน เพราะเข้าใจว่า
วิกันดาจะใช้เจนจบมาแก้แค้นเขา "ถ้าจะแก้แค้นคุณจริงๆ ละก็ฉันทำไปนานแล้วละค่ะ
ไม่ปล่อยไว้จนป่านนี้หรอก ฉันคุยกับคุณเจนจบแล้วสบายใจจริงๆ เขาเป็นคนดีคนหนึ่ง"
วิกันดายืนยัน แต่อนิรุทธิ์ยังคงหาเรื่องต่อเพราะหึง "อ้อ นี่คงจะรักมันแล้วละซี
ถึงได้แก้ตัวแทนตลอด พูดเก่งขึ้นมากนี่ นายเจนจบมันสอนใช่ไหม" "
ความทุกข์ต่างหากที่สอนฉัน คนเราเมื่อต้องกล้ำกลืนฝืนทนมาถึงจุดๆ หนึ่ง
มันก็ระเบิดออกมาได้เอง เหมือนกับฉันในเวลานี้ไง" วิกันดาเดินหนีเข้าห้อง
อนิรุทธิ์มองตามเหมือนจะสำนึกตัวได้ เจนจบมาพบอรอินทร์ที่บ้านพัก
และพูดเตือนเรื่องอนิรุทธิ์เพราะเห็นใจวิกันดา
แต่อรอินทร์ไม่ฟังเธอพูดดูถูกวิกันดาและยุให้เจนจบจีบวิกันดาเสียงเองเพราะ
เธอเหมาะสมกับครอบครัวของเขา "หยุดนะอร หยุดดูถูกทั้งคุณวิกันดาแล้วก็ครอบครัวของผม
คุณไม่มีทางเอาชนะคุณวิได้หรอก แม้แต่ผมยังสัมผัสถึงคุณค่าของเธอได้
แล้วคิดหรือว่าสามีเธอจะไม่รู้สึก ตอนนี้อาจมองดูเหมือนว่าคุณจะชนะ
แต่ก็ไม่ตลอดไปหรอก คอยดูไปก็แล้วกัน" เจนจบเดินออกไป อรอินทร์แค้นจัด เมื่อ
กลับมาถึงกรุงเทพ อนิรุทธิ์ก็รีบเข้ามาขอโทษวิกันดาพร้อมยืนยันว่า
เขายังไม่มีอะไรกับอรอินทร์ วิกันดาสุดเจ็บช้ำเธอตอบกลับอนิรุธิ์ทันควัน
"แค่ตอนนี้เท่านั้นค่ะ แต่ต่อไปไม่แน่.คุณกล้าปฏิเสธไหมล่ะคะ" วิ
กันดาปิดประตูล็อคแล้วเอนหลังพิงประตู ร้องไห้
ในขณะอนิรุทธิ์ก็ได้แต่ยืนอึ้งนึกน้อยใจวิกันดา
แล้ววันต่อมาอนิรุทธิ์ก็ต้องน้อยใจวิกันดายิ่งขึ้น
เมื่อได้ยินเธอโทรปรึกษาอนงค์นารถเรื่อง
ท่านผู้หญิงวิภารดีขอตัวเธอไปทำงานกับท่านที่สำนักนายกฯ เขาจึงเข้ามาตัดพ้อวิกันดา
แต่วิกันดาก็สวนว่า "คุณจะรู้หรือไม่รู้ก็ไม่มีอะไรแตกต่างกันหรอกค่ะ" " ต่างซิ
ต่างมากด้วย เพราะมันแสดงว่าคุณไม่เห็นว่าผมสำคัญสำหรับคุณอีกต่อไป ใช่ไหมวิ
คุณมีเรื่องขนาดนี้แต่คุณไม่เล่าให้ผมฟัง แต่กลับไปเล่าให้เพื่อนฟัง ทั้งๆ
ที่เมื่อก่อน อะไรนิดหน่อยคุณรีบบอกผม"
"เมื่อก่อนกับเดี๋ยวนี้มันไม่เหมือนกันแล้วค่ะ คุณเองก็ทราบไม่ใช่หรือคะ"
วิกันดากลั้นน้ำตาเดินหนีออกไป อนิรุทธิ์ อึ้งมองตาม แล้วอรอินทร์ก็โทรเข้ามา
เธออ้างว่ามีเรื่องจะปรึกษาอนิรุทธิ์จึงอยากให้อนิรุทธิ์ออกไปพบ
อนิรุธิ์ที่กำลังน้อยใจวิกันดารีบออกไปทันที
นวลเห็นรอนิรุทธิ์รีบร้อนออกไปก็เข้ามาฟ้องวิกันดาว่า อนิรุทธิ์ออกไปหาอรอินทร์
แต่กลับกับโดนวิกันดาดุ อรอินทร์โทรมาเย้ย
วิกันดาเรื่องที่อนิรุทธิ์กำลังจะออกไปพบเธอ ทำให้วิกันดายิ่งเจ็บช้ำ
บัวเดินออกมาได้ยินอรอินทร์โทรยั่ววิกันดาก็ไม่พอใจ
จึงพูดเตือนสติให้อรอินทร์คิดถึงลูกบ้าง แต่อรอินทร์สวนกลับบัวว่า
เธอกำลังทำหน้าหาพ่อให้ลูกอยู่ เล่นเอาบัวอึ้ง "ไงคะ เป็นไง
พี่บัวอยากให้อรตอบอย่างนี้ใช่ไหมล่ะคะ สะใจดีไหมล่ะ" อรอินทร์ยิ้มกว้าง
บัวตะลึงรีบเดินกลับไปหานิ่มทันที อรอินทร์ยิ้มสะใจแล้วรีบออกไปพบอนิรุทธิ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น