คุณแม่จำแลง 2

ธันวาเหมือนคนบ้า ไปแจ้งความว่าปอโต้หายไปกับตำรวจ
ก่อนจะกลับไปรออยู่ที่บ้านด้วยความร้อนใจ ไม่นานนัก ปอโต้กลับมาถึงที่บ้าน
ธันวารีบพุ่งเข้าไปหาทั้งดีใจทั้งโมโหถามว่าปอโต้หายไปไหนมา
ปอโต้ตอบไปตามความเป็นจริง ว่าเห็นพ่อไปรับช้า ก็เลยกลับมากับแม่ของน้ำฟ้า
เพื่อนของเขา แล้วก็เลยแวะไปทานอะไรกันมานิดหน่อย ธันวาถามว่าทำไมถึงไม่บอกเขาก่อน
ปอโต้บอกว่าโทรแล้ว แต่โทรไม่ติด ธันวาหน้าเจื่อน
เพราะรู้แล้วว่าแบตเตอรี่โทรศัพท์หมด ธันวาหายโกรธแล้ว
เลยถามปอโต้ว่าแม่น้ำฟ้าอยู่ที่ไหน พลางคว้าขนมถังทองหนึ่งกล่องออกไป
เพื่อเป็นการขอบคุณ แต่แล้วธันวาก็ต้องตกใจและแปลกใจ เมื่อพบว่า แม่ของน้ำฟ้า
ก็คือชัชชานั่นเอง ทั้งสองอึ้งกันไปชั่วขณะ ธันวาตั้งสติได้
บอกปอโต้กับน้ำฟ้าให้ไปเล่นกันตรงอื่นก่อน
ปอโต้กับน้ำฟ้าจูงมือกันวิ่งออกไปอย่างร่าเริง ไม่รู้อะไร พอหันมองว่าเด็กๆ
ไปไกลเกินกว่าที่จะได้ยินแล้ว ก็หันมาปะทะกันอีก ธันวาเริ่มต่อว่าชัชชาทันที
ที่เอาลูกเขาไปเถลไถลจนเขาต้องเป็นห่วง
ชัชชาโต้กลับว่าเพราะธันวาเป็นพ่อที่ไม่มีความรับผิดชอบต่างหาก
เธอถึงต้องพาปอโต้กลับมาส่งที่บ้านให้ แถมพาไปเลี้ยงอาหารเย็นด้วย ธันวาไม่ยอมแพ้
ถามว่าถ้าเป็นชัชชา มารับลูกแล้วไม่เจอจะรู้สึกยังไง ชัชชาคิดตาม
เธอคงรู้สึกแย่มากแน่ๆ ถ้าไปโรงเรียนแล้วไม่เจอน้ำฟ้า แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้
บอกว่าต่อไปเธอจะไม่มายุ่งกับลูกของธันวาอีก แล้วเรียกน้ำฟ้า ขึ้นรถกลับบ้านทันที
ธันวามองตามชัชชาด้วยความโกรธ ปอโต้วิ่งเข้ามาหาพ่อ ถามอ้อนๆ "นี่พ่อโกรธใช่ไหมฮะ
ที่ปอโต้หายไป" ธันวากอดปอโต้ "ไม่เป็นไรหรอกลูก
ตอนนี้ลูกกลับมาอย่างปลอดภัยพ่อก็พอใจแล้ว" "นี่ถ้าปอโต้มีแม่ก็ดีสินะฮะ
เวลาพ่อไม่ว่าง แม่จะได้เป็นคนไปรับปอโต้ได้ พ่อว่าจริงไหมครับ"
ธันวาอึ้งกับสิ่งที่ลูกพูด แต่กลบเกลื่อนด้วยการไล่ปอโต้ให้ไปอาบน้ำ
พิษณุเพื่อนสาวประเภทสองร่างใหญ่ กลับมาจากต่างประเทศมาพักที่บ้านของธันวา
ขณะนั้นธันวาเองก็กำลังกลุ้มใจหนัก เพราะปอโต้อยากจะเจอกับแม่เหลือเกิน
เพราะปอโต้น้อยใจที่โดนเพื่อนๆเอาแต่ล้อว่าเขาไม่มีแม่ ธันวาจะผัดวันประกันพรุ่ง
บอกว่าแม่ของปอโต้ยังยุ่งอยู่ไม่สามารถมาพบได้เหมือนเดิมก็ไม่ได้แล้ว
เพราะปอโต้บอกว่า เร็วๆนี้ ที่โรงเรียนจะมีวันพบผู้ปกครอง ปอโต้อยากให้แม่มาเจอด้วย
ธันวาพยายามโทรหาเอมิกา อดีตภรรยา แม่ของปอโต้เท่าไหร่ แต่เอมิกาก็ไม่รับสายเสียที
ธันวาร้อนใจ เลยต้องใช้มุขเดิม ด้วยการแกล้งดัดเสียงปลอมเป็นเอมิกา โทรมาหาปอโต้
กะว่าจะบอกปอโต้ว่ามาไม่ได้ แต่สุดท้ายก็อดสงสารปอโต้ไม่ได้
เลยรับปากปอโต้ว่าจะไปร่วมงานโรงเรียนด้วย ทำเอาปอโต้ดีใจใหญ่
แต่ธันวาเครียดกลับต้องเครียดหนัก เมื่อพิษณุบอกว่า
ตอนนี้เอมิกาคงจะไม่มีทางกลับมาเมืองไทยเป็นแน่
เพราะเอมิกากำลังเริงร่ากับแฟนคนใหม่ ที่กำลังจะแต่งงานกันเร็วๆนี้
ทำเอาธันวาเหวอหนัก เขตอรัญถูกตำรวจจับ ฐานทำร้ายร่างกายคนอื่น แถมมีสภาพเมามาย
ทำให้ชัชชาถูกตำรวจโทรศัพท์ให้มาประกันรตัวเขตอรัญ
ชัชชาโทรศัพท์ไปขอความช่วยเหลือจากปารินซึ่งเป็นทนายด้วย พอจ่าพาตัวเขตอรัญ
เขตอรัญก็พุ่งหาชัชชา ทำท่ากะลิ้มกะเหลี่ย "โอ้ว เมียจ๋า กะแล้วเชียว
เมียจ๋าน่ะพึ่งพาได้ทุกครั้งเยย" เขตอรัญหันไปเห็นปารินก็อาการเปลี่ยน
"เรื่องนี้มันเรื่องในครอบครัวไม่ใช่เหรอ ไอ้หมอนี่มันเกี่ยวอะไรด้วย"
"ก็ชัชชาเขากลัวว่าเรื่องนี้อาจจะต้องใช้ทนาย ก็เลยโทรไปบอกผมครับ"
เขตอรัญพูดหยาบใส่ปาริน "ใครเขาถามความเห็นคุณไม่ทราบ ผัวเมียเขาจะคุยกัน คุณมาเสือ
สอด ทำไม" ปารินเงียบลง ชัชชาโมโห บอกว่าถ้าเขตอรัญไม่ก่อเรื่อง
ก็คงไม่ต้องมีใครมาเดือดร้อนดกดื่นแบบนี้ เขตอรัญยังไม่หยุด
บอกว่าเข้าข้างกันขนาดนี้ สงสัยคงไม่ได้แค่โทรบอก
แต่คงอยู่ด้วยกันตอนตำรวจโทรหามากกว่า ชัชชาทนไม่ไหวจะเงื้อมมือตบหน้าเขตอรัญ
แต่ปารินห้ามไว้ แล้วขอตัวลาตำรวจกลับทันที ปารินจะไปประคองเขตอรัญ
แต่เขตอรัญสะบัดแล้วเดินออกไป พอขึ้นรถ ชัชชาบอกว่าจะไปส่งเขตอรัญ
แต่เขตอรัญบอกว่าเขาอยากกลับบ้าน เพราะเขายังรักชัชชาอยู่ ชัชชาอึ้งไป แต่พอสักพัก
โทรศัพท์ของเขตอรัญก็ดังขึ้น ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิง เขตอรัญพูดหวานจ๊ะจ๋าด้วย
แล้วเปลี่ยนใจ จะให้ชัชชาไปส่งทองหล่อ ชัชชาอึ้งไป เขตอรัญเห็นหน้าชัชชา
ก็บอกว่าเดี๋ยวไปแท็กซี่เอง แต่ไม่วายตอนลงจากรถ ยังหยอดว่าเขายังรักชัชชาอยู่
ชัชชาอึ้ง ไม่คิดว่าจะเลือกสามีผิดขนาดนี้ คิดแล้วแทบกรี๊ด 000000000000000000000
เช้าวันต่อมา ชัชชากำลังจะไปส่งน้ำฟ้าที่โรงเรียน แต่แล้วก็ต้องตกใจ
เมื่อสาวใช้รายงานว่าเมื่อคืน เขตอรัญพาชมพู่ และแอปเปิ้ล
สองสาวคู่ขาชั่วคราวมาค้างที่ห้องพักแขก ชัชชาแทบกรี๊ด
กลัวว่าน้ำฟ้าจะเห็นในสิ่งไม่ดี รีบไปจัดการเขตอรัญทันที ชัชชาไล่เขตอรัญออกจากบ้าน
บอกว่าที่นี่ไม่ใช่โรงแรม เขตอรัญอ้างว่าเขาคิดถึงลูก
แต่ชัชชาทนไม่ไหวกับความหน้าด้านของเขตอรัญ รีบไล่ให้ทั้งหมดออกไปเดี๋ยวนี้
เขตอรัญไม่ยี่หระ หันไปจิ๊จะประคองสองสาว ยิ้มๆบอกชัชชาก่อนออกไป
ว่ายังไงเขาก็ไม่ไปจากชีวิตของชัชชาง่ายๆแน่ เขตอรัญเดินออก
ชัชชาคว้าของใกล้มือเขวี้ยงตาม อกแทบระเบิด เขตอรัญกำลังจะเปิดประตูรถ สองสาวชมพู่
แอปเปิ้ลนั่งหน้าจ๋อยง้ำรออยู่ รถปารินแล่นเข้ามา โดยคนสวนเปิดประตูให้
เขตอรัญมองตามรถปาริน ผละจากรถของชมพู่มายืนรอ ปารินเปิดรถลงมา
พอดีกับที่ชัชชาเดินมาจากตัวบ้าน สีหน้าไม่สู้ดี เตรียมปรับสีหน้ายิ้มรับปาริน
ปารินเปิดประตูหลัง อุ้มตุ๊กตาตัวโตออกมา
เขตอรัญยิ้มเยาะเมื่อเห็นชัชชากุลีกุจอไปรับ เขตอรัญเข้ามากวนทันที
ชัชชากำลังจะออกปากไล่เขตอรัญอีกครั้ง แต่น้ำฟ้าเข้ามาเสียก่อน
"ตุ๊กตาอะไรเหรอคะคุณพ่อ" ทุกคนหันไปมองน้ำฟ้าที่วิ่งมา มีเอื้อม
สาวใช้ตามหลังมาด้วย เขตอรัญจะเดินมาหาลูก แต่ชัชชายืนกั้น เขตอรัญมองหมั่นไส้
"ตุ๊กตาตัวใหญ่ ของเพื่อนชายของคุณแม่น่ะลูก" เขตอรัญบอก ชัชชาตาเขียว จะด่าเขตอรัญ
แต่ยั้งปากไว้ มองลูกสาว น้ำฟ้าตาโตรีบขอบคุณปาริน แล้วถามว่า
"คุณพ่อมาพร้อมน้าปารินเหรอคะ" ชัชชาตอบแทน "คุณพ่อเขามากับตุ๊กตาของเขาน่ะลูก
กำลังจะออกไปธุระ ไปได้แล้วเขต" "จ้าที่รัก" เขตอรัญกวนกับชัชชา ก่อนหันไปหาน้ำฟ้า
"พ่อไปก่อนนะลูก ธุระพ่อยังมีอีกเยอะ โดยเฉพาะกับแม่" น้ำฟ้าไหว้ลาเขตอรัญ
แล้วหันมาถามปาริน ว่าจะตั้งชื่อว่าอะไรดี เขตอรัญพูดลอยๆ "ชื่อชู้ ชู้วับ ชูวับ"
ชัชชากับปารินมองกันตาเขียว เขตอรัญหัวเราะร่าขับรถออกไป ชัชชาขอโทษปาริน
ที่พลอยโดนเขตอรัญแผลงฤทธิ์ใส่ไปด้วย แต่ปารินไม่สนใจ "ชัชชาครับ ผมตัดสินใจแล้ว
ผมจะไม่เป็นทนายฟ้องหย่าให้คุณ" ชัชชางง "อ้าว ทำไมล่ะคะ"
"เพราะใจผมไม่บริสุทธิ์พอน่ะสิ แต่ไม่ต้องกลัวนะ ยังไงผมก็อยู่ข้างคุณ
ไม่ว่าคุณจะตัดสินใจยังไง" ชัชชาเฉไฉ "ฉันดีใจค่ะ ที่มีคุณเป็นเพื่อน
อีกอย่างตอนนี้ฉันคงเหนื่อยเกินไป ที่จะคิดเรื่องแบบนี้น่ะค่ะ" ปารินถอนใจ "แหม
ออกตัวกันอย่างนี้ก็แย่น่ะสิครับ แต่ไม่เป็นไร ให้ผมเป็นอะไรก็ได้ แล้วแต่คุณ"
ชัชชาพูดไม่ออก สบตาซื่อๆ ของปารินแล้วก็ต้องหลบเลยไปมองลูก